Op Bondi Beach, nabij Sydney, werden zondag minstens 16 mensen gedood en 40 anderen raakten gewond. De slachtoffers waren vooral joden, samengekomen voor een Chanoeka-feest. De twee daders, vader en zoon, zijn van Pakistaanse afkomst. Wat zou het motief van de aanslag toch wel kunnen geweest zijn?
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Al op zondagmiddag kon iedereen, ook in België, de afkomst kennen van de daders en de slachtoffers. Meer zelfs, de politie had al omstreeks 12 uur, onze tijd, bekend gemaakt dat vlaggen van IS in de auto zijn gevonden. Maandag bracht de DS echter de mogelijkheid dat het over terrorisme zou gaan nog steeds met een vraagteken. De krant voerde ook Christophe Busch op, voorzitter van het Hannah Arendt Instituut, om die twijfel te bevestigen. Busch: “En op dit moment (zondagavond, red.) weten we nog niet wat het motief was.” De redactionele noot is van DS zelf. Dit niet weten, lijkt wel heel erg op niet willen weten.
De held
Er was ook een held op Bondi Beach. Een van de daders werd ontwapend door Ahmed al-Ahmed, een man van Syrische afkomst. Als je de beelden bekijkt, kan je alleen bewondering voelen voor een daad van uitzonderlijke heldenmoed. Hij raakte trouwens gewond. De kranten waren voor een keer zeer gul in het meegeven van zijn geloof en achtergrond. Waarom ook niet ? Er is niemand die beweert dat moslims niet in staat zijn tot daden van gemeenschapszin en zelfs regelrechte heldenmoed.
Ik hoop dat Ahmed al-Ahmed beloond wordt, maar, net als je de slechte daad van één persoon niet aan zijn hele volk mag aanrekenen, moet je dat ook niet doen bij een goede daad. Alle studies wijzen uit dat antisemitisme in westerse samenlevingen toeneemt, maar vooral bij de moslimgemeenschap. Ik hoop dat het moedige voorbeeld van al-Ahmed inspirerend werkt, maar voorlopig blijft het wachten op grote manifestaties van moslims die ‘Niet in mijn naam!’ scanderen.
Uiteraard speelt het conflict in Gaza een rol. Of beter, de manier waarop daarover is bericht. De nieuwsmedia voelen zich duidelijk ongemakkelijk bij deze antisemitische aanvallen, omdat ze hen blootstellen aan de beschuldiging dat hun eenzijdige berichtgeving daaraan heeft bijgedragen. De waarheid is de waarheid, ook als ze riskeert aan te zetten tot haat. Maar waarheid, nuance en onpartijdigheid waren meestal ver te zoeken bij de verslaggeving over Gaza.
“Domme dingen”
Verder in het interview met DS dient Christophe Busch trouwens opnieuw subtiel het vergif toe. Hij stelt de schijnbaar onschuldige vraag: “In welke mate kun je de Israëlische politiek en samenleving verantwoordelijk stellen, zonder Joden als groep te viseren?” Hoezo? Hoe moeilijk is dat onderscheid? Worden ergens ter wereld aanslagen gepleegd op Russen omwille van de tienduizenden burgerslachtoffers die Poetins oorlog tegen Oekraïne heeft gemaakt? Worden wereldwijd moslims neergeschoten omwille van wat hun geloofsgenoten hebben aangericht in Soedan, Syrië, Nigeria en Jemen?
Busch is een toonbeeld van de westerse opiniemakers die mist spuien over de aard van het groeiende antisemitisme. Ze kijken liefst weg van de rol die het geloof van de daders speelt bij hun haatgevoelens voor de slachtoffers. Ze suggereren hardnekkig dat de Joden alleen worden gehaat om wat ze doen, en niet om wat ze zijn.
Busch zegt ook: “Door de explosie van geweld in het Midden-Oosten, en de wereldwijde verontwaardiging hierover, moeten we er rekening mee houden dat mensen domme dingen doen.” Domme dingen? Is het dat waar we hier mee te maken hebben? Busch zegt met twee worden veel over zijn denkwereld. Hannah Arendt benadrukte dat antisemitisme pas politiek explosief wordt wanneer het wordt verankerd in een ideologisch wereldbeeld. De voorzitter van het instituut met haar naam ziet dat blijkbaar anders.
Meer over antisemitisme
