Tussen januari en juni 2022 mislukten er 883 gedwongen verwijderingen van personen die het grondgebied van België dienden te verlaten. Vooral fysiek verzet en beroepsprocedures deden die pogingen mislukken. Dat blijkt uit cijfers die N-VA-Kamerlid Tomas Roggeman opvroeg. Volgens hem is dat hoge aantal zorgwekkend. “Het terugkeerbeleid onder deze regering blijft dode letter en staatssecretaris De Moor zal haar koers niet wijzigen”, aldus Roggeman.
Personen waarvan uiteindelijk blijkt dat ze geen verblijfsrecht krijgen in België worden normaal gezien vanuit een terugkeercentrum begeleid door de Dienst Vreemdelingenzaken en de Federale Politie, om hun terugreis te organiseren. In de eerste helft van 2022 mislukten 883 pogingen om personen op deze manier terug te sturen naar het land van herkomst of het land waar ze eerder al asiel hadden aangevraagd.
Fysieke agressie
202 van die 883 mislukte pogingen kwamen er na fysiek verzet en soms zelfs agressie van de personen in kwestie. Personeelsleden van de Dienst Vreemdelingenzaken werden daardoor slachtoffer van agressief gedrag. In 681 gevallen ging het om een annulering omwille van een verzoek om internationale bescherming, omdat er geen transitakkoord was of omwille van medische problemen.
“Het aantal geïnitieerde gedwongen verwijderingen ligt bij deze Vivaldi-regering al heel erg laag”, reageert Tomas Roggeman (N-VA). “Het is onbegrijpelijk dat de staatssecretaris en haar diensten geen klacht hebben neergelegd tegen de betrokkenen die met geweld terugkeer onmogelijk maken.” Het feit dat kosten van mislukte pogingen momenteel ook niet verhaald worden op de betrokkenen, moet volgens het Kamerlid ook anders.
Regering-Michel I
In de periode van Theo Francken (N-VA) als bevoegd staatssecretaris lag het aantal gedwongen verwijderingen stelselmatig hoog, geeft Roggeman nog aan. Toen ging het om zo’n 5.000 verwijderingen per jaar. Dat moet een streefdoel zijn voor de huidige regering, volgens de N-VA. “De regering moet de capaciteit van gesloten centra ten volle benutten”, klinkt het. “Dit is vandaag niet het geval. Gezien het groot aantal gefaalde verwijderingen is er dringend actie nodig van de staatssecretaris.”
Onder de regering-Michel I lag het aantal gedwongen verwijderingen stelselmatig hoog en lag de prioriteit van het gedwongen terugkeerbeleid op illegaal in het land verblijvende criminelen. Eind 2015 ging het om een gemiddelde van zo’n 480 mensen per maand die gedwongen het land uitgezet werden, waarbij het bij ongeveer een vijfde om gedetineerden ging.
Daarom zijn er uitdrijvingen vereist, wie als niet-Europese onderdaan niet over het nodige verblijf visum beschikt dient verwijderd, desnoods manu militari.