Bart Schols, Goedele Liekens en Fatma Taspinar maken zich zorgen over het ontslag van Jimmy Kimmel, lees ik in het Nieuwsblad. Deze Amerikaanse komiek werd door zijn tv-zender opzij gezet nadat hij had beweerd dat de moordenaar van Charlie Kirk een rechtse jongen is, wat een manifeste leugen is. Volgens Roeland Termote in DS is dit slechts één voorbeeld van de ‘storm van censuur en repressie’ die Trump aan het ontketenen is.
Links ontdekt dat de ‘cancelcultuur’ zich ook tegen hen kan keren. Het is nochtans een milde versie. Trump heeft Kimmel niet ontslagen, wel zijn werkgever, ABC. Disney, eigenaar van ABC, had enkele jaren geleden nog actrice Gina Carano ontslagen omdat die zich iets te rechts had gepositioneerd over thema’s als Covid-19, BLM en transgenderideologie. Niemand van degenen die nu protesteren had daar toen iets op aan te merken. Ze protesteerden ook niet toen Roseanne Barr, de hoofdactrice van de succesvolle serie ‘Roseanne’, nooit meer aan de bak kwam na een tweet die sommigen racistisch vonden.
“Het is een goede zaak dat de linkerzijde ontdekt dat de cancelcultuur zich ook tegen haar kan keren”
Onevenwichtige verdraagzaamheid
Schols en Taspinar mogen zich ook wat minder geschokt tonen. Ze werken voor de VRT, de zender die Eddy Demarez op non-actief plaatste omdat hij even niet had gemerkt dat de micro nog aanstond toen hij een mop maakte over een lesbische speelster van de Belgian Cats. Demarez werd een jaar van het scherm geweerd en moest een heropvoedingstraject doorlopen.
Typisch voor het onevenwicht op gebied van verdraagzaamheid tussen links en rechts, kwam er onmiddellijk kritiek van rechts op het ontslag van Kimmel. Ted Cruz, nochtans niet van de gematigde flank van de Republikeinse Partij, uitte kritiek op zijn partijgenoten die, via toezichthouder FCC, druk hadden gezet op ABC. Cruz vindt dat zijn eigen zijde zich niet mag schuldig maken aan het soort praktijken waar ze zelfs steeds over geklaagd heeft.
Iemand zo radicaal links als De Sutter kan aanblijven, zelfs terwijl ze haar politiek activisme niet kan scheiden van haar verantwoordelijkheid als rector”
Rechts is op dat punt inderdaad anders. Het doet mij denken aan de discussie over Jihad Van Puymbroeck, die een militante was van extreemlinkse organisaties als Kif Kif, en die heel wat controversiële uitspraken heeft gedaan op sociale media. PAL (toen nog SCEPTR) onthulde dat ze daar onder andere de Holocaust minimaliseerde en De Wever vergeleek met Hitler. Toch kon ze aan de slag bij de VRT, op de ‘redactie sociale media’ nog wel. Daar kwam heel wat kritiek op van rechts, maar uiteindelijk waren het politici van de N-VA, waaronder Theo Francken, die voor haar in de bres sprongen.
Rechts is te braaf
Is rechts niet veel te braaf, vroeg ik mij toen af. Bij de beoordeling van dat soort beslissingen is de enige juiste lakmoesproef: zou links dezelfde grootmoedigheid aan de dag leggen voor mensen met een vergelijkbaar parcours op rechts? Ik kan zelf getuigen dat dit niet zo is. Lidmaatschap van het Vlaams Belang is bijvoorbeeld in dit land een brandmerk voor het leven.
Iemand zo radicaal links als Petra De Sutter kan aanblijven als rector van de UGent, ook wanneer ze, zoals nu blijkt, haar politiek activisme niet kan scheiden van haar verantwoordelijkheid als rector. Rechts tolereert dat de vertegenwoordigster van een kleine, marginale, linkse partij een grote universiteit leidt. Zou links tolereren dat iemand van het Vlaams Belang, een drie keer grotere partij, op een dergelijke positie zou terecht komen?
Vorige week werd trouwens, aan dezelfde universiteit, nog eens geïllustreerd hoe eenzijdig de verdraagzaamheid in dit land werkt. NSV!-Gent werd geschorst omwille van een foute grap over dezelfde Petra De Sutter. Ik heb niemand horen protesteren.
Ik vraag mij nog steeds af of rechts niet te braaf is. Het ligt inderdaad niet voldoende in onze aard om andere meningen verbieden of, zoals ik vorige week opmerkte, politieke meningsverschillen om te zetten in haat voor personen, maar het is wel een goede zaak dat de linkerzijde ontdekt dat de cancelcultuur zich ook tegen haar kan keren. Er zal echter nog meer dan één Kimmel moeten sneuvelen voor dat besef goed zal doordringen.
