Terwijl de regering zich in bochten wringt om 10 miljard euro te besparen tegen 2030, ziet socioloog Mark Elchardus een gemiste kans. Een verstandiger migratiebeleid had ons tientallen miljarden kunnen besparen.
In zijn wekelijkse opiniestuk in De Morgen verwijst Elchardus naar cijfers van de Nationale Bank uit 2020. Daaruit blijkt dat legale migranten van de eerste generatie in 2016 gemiddeld 1.905 euro meer uit het overheidsbudget kregen dan ze bijdroegen, terwijl Belgen 376 euro meer inlegden dan ze terugkregen. Over tien jaar gerekend komt dat neer op een kost van 36 miljard euro. Dat is een pak meer dan de besparing van 27 miljard euro die Europa van België vraagt.
Elchardus benadrukt dat zijn pleidooi er geen tégen migratie is. “We hebben migratie nodig – denk aan de zorg”, schrijft hij. Maar dat betekent niet dat een “dom migratiebeleid” moet worden gevoerd.
Het probleem is volgens Elchardus dat er te veel mensen met een te laag opleidingsniveau, gebrekkige talenkennis en vaak zonder intentie om te werken naar België komen. Daarbovenop komt nog dat het activeringsbeleid faalt. “Een verstandig migratiebeleid had kunnen mikken op een break-evenoperatie: legale migratie hoeft niets bij te dragen aan het overheidsbudget, maar mag ook niets kosten.”
Gemakzuchtig beleid met grote gevolgen
Nu moet er worden gesneden in de sociale zekerheid, die meer dan 80 procent van het federale budget opslorpt. Daardoor worden mensen die op de rand van de armoede staan getroffen en moeten gepensioneerden hun toekomstplannen bijstellen. “Omdat je slordig omspringt met het geld dat de gezinnen door te werken bijdragen aan de gemeenschap, slinken de alternatieven om te besparen snel tot er weinig anders rest dan snijden waar het pijn doet”, legt Elchardus de vinger op de wonde.
Hij hekelt de mensen die nu protesteren tegen de besparingen, maar nooit hebben gepleit voor een verstandiger migratiebeleid, ook niet na het verschijnen van de studie van de Nationale Bank. “In feite betogen zij tegen de gevolgen van hun eigen onverantwoordelijkheid. Niet omdat ze tot inkeer zijn gekomen, maar omdat zij een onhoudbaar beleid willen bestendigen.”
De eindverantwoordelijke, benadrukt Elchardus, is de kiezer. “Te veel mensen blijven stemmen voor partijen die handelen met als enig toekomstperspectief: na ons de zondvloed”, besluit hij.
