Als je in een krant leest over een lokale politicus die in gerechtelijke problemen raakt, is het in dat artikel vaak zoeken naar de partij waartoe die behoort. Als dat al vermeld wordt, is het alvast nooit in de titel. Blijkbaar wil men vermijden dat de lezer een verband maakt tussen het misdrijf en de aard van die partij.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Vaak is dat verband er ook niet. De N-VA, bijvoorbeeld, heeft al twee keer een gemeenteraadslid moeten opzij zetten omwille van bezit van kinderporno. Niemand beweert echter dat de partij daar iets mee te maken heeft. Wanneer je mensen op een verkiezingslijst zet, weet je niet alles over hen. Het enige wat je kan doen, is hen buitengooien op het moment dat je wel van het duistere geheim hoort.
Stefanie Sander
Dat was wel even anders voor Stefanie Sander uit Houthulst, waar haar aanhorigheid aan het Vlaams Belang altijd eerst werd genoemd. De bedoeling is uiteraard het beschadigen van de partij. In die ijver werd de waarheid ook geweld aangedaan. Ik hoorde Ivan De Vadder zeggen dat het VB per mail was gewaarschuwd voor deze dame, maar haar toch op de lijst had gezet. In werkelijkheid was de lijst toen al ingediend. Dan is er niets meer om de trein te stoppen.
Wat ik ook bijna nergens in de pers kon vernemen, is dat Sander bij de vorige verkiezingen op de lijst van de sp.a stond. De reden waarom dit niet werd vermeld, is net minder eerbaar: socialisten hebben wel degelijk een reputatie voor gesjoemel. Stefanie zat toen eigenlijk in de juiste partij. De dame was al 10 jaar bezig met deze praktijk. Het RIZIV, waar de zuilen een stevige voet in huis hebben, wist dat. Je moet geen samenzweringsdenker zijn om te vermoeden dat er voor een socialiste meer door de vingers werd gezien dan voor een VB-lid.
Zo sterk als de zwakste schakel
Dat allemaal betekent niet dat het VB vrijuit gaat. Wanneer je wordt geviseerd, ben je maar zo sterk als de zwakste schakel. Het is godgeklaagd dat die partij nog steeds lokale lijsten indient met kandidaten die niet voldoen aan een aantal minimumvereisten. Het is nooit een voordeel om op een VB-lijst te staan en dus vindt de partij inderdaad moeilijker mensen die zich durven uiten. Dat is jammer, maar het is zinloos om die reden minder selectief te worden.
Vóór elke lokale verkiezingen rolt het VB met de spierballen over het aantal lijsten en kandidaten, maar in de zes jaar die volgen, is het schade opmeten. In grote steden kan de partij af en toe scoren, maar in kleine parochies hoor je zelden iets van de gemeenteraadsfractie. En als het toch gebeurt, is het om de verkeerde reden. Voordelen van het indienen van zwakke lijsten: zero. Nadelen ervan komen voor in vele varianten.
VB had dit moeten weten
Houthulst is een kleine gemeenschap van 10.000 inwoners. Kon het lokale Vlaams Belang dan niet op de hoogte zijn van de reputatie van de verpleegkundige met 17 luxewagens? Opvallend is wel de snelheid waarmee minister Vandenbroucke in actie kwam tegen deze bijzondere vorm – een van de zovele – van sociale fraude. Hij moet daar nochtans al lang van geweten hebben. Fraude aanpakken en tegelijk de aartsvijand schaden: een binnenkopper, natuurlijk.
Zo zie je hoe het Vlaams Belang ook ongewild zaken in beweging zet. Als de partij wil dat er plots veel mogelijk wordt in de strijd tegen bijvoorbeeld illegale immigratie of de drugsmaffia, moet ze misschien eens overwegen een mensensmokkelaar of drughandelaar op een verkiesbare plaats te zetten.
Meer over fraude
Als gepensioneerd ere-geneesheer-inspecteur bij de DGEC van het RIZIV, heb ik enkele opmerkingen over dit dossier. Bij de uitoefening van mijn functie had ik steeds twee principes voor ogen: 1. mijn onderzoeken waren steeds “à charge en à décharge”, dit in tegenstelling tot meerdere collega’s die ervan uitgingen dat elke onderzochte zorgverlener schuldig was. 2. Respect voor het onderzoeksgeheim! Ik meen dat in dit dossier het onderzoeksgeheim ernstig geschonden is, of vergis ik mij?
De lokale VB afdeling kon onmogelijk weet hebben van de aantijgingen tenzij iemand het onderzoeksgeheim geschonden zou hebben. Ik vraag mij af op welke manier de pers zoveel details over dit dossier heeft gekregen. Dat heel deze historie als eerste doelstelling had om het Vlaams belang te beschadigen is duidelijk. Ik wens hier ook mijn (ex) collega’s van het RIZIV te verdedigen. Vooraleer een onderzoeksdossier te openen moeten er ernstige feiten aangebracht worden. In het geval van verpleegkundige dossiers komen deze zeer vaak van de mutualiteiten. Zij zijn de eersten die kunnen vaststellen dat er abnormale aanrekeningen gebeuren. Een RIZIV onderzoek van verpleegkundigen is bovendien niet gemakkelijk: er moeten patiënten verhoord worden. In zulke dossiers zijn het vaak oudere patiënten en zijn die verhoren niet altijd betrouwbaar.
Tot slot wil ik nog melden dat wij heel veel dossiers hadden over sjoemelende buitenlandse tandartsen die ook miljoenen gestolen hebben met valse getuigschriften. Hierover zullen wij uiteraard niets lezen in de main stream media.