Jamie Michael, veteraan van de oorlog in Irak, familievader en actief als vrijwilliger in het lokaal vrouwenvoetbal, kreeg van de overheden in Wales het verbod om nog langer met kinderen te werken. Zijn misdrijf? In het openbaar, op Facebook, uiting geven aan zijn woede over een steekpartij waarbij een migrant betrokken was. Hij werd intussen door Justitie vrijgesproken van alle schuld, maar blijft persona non grata op het voetbalveld. Eens te meer een alarmsignaal dat het met de vrijheid van meningsuiting in het VK niet de goede kant opgaat.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
De 47-jarige familievader leefde een rustig leven in Penygraig in Wales. Een deel van zijn vrije tijd besteedde hij als vrijwilliger in de lokale clubs van het vrouwenvoetbal. In de zomer van 2024 was hij, zoals zovelen, geschokt door de aanslag op 3 kinderen in Southport. Michael post een videoboodschap op Facebook, waarin hij zijn woede uit over de illegale migratiegolven die zijn land overspoelen en het falende veiligheidsbeleid van de regering. Hij omschrijft er sommige migranten als “psychopaten”. Zijn video bevatte geen oproep tot geweld, preciseert hij, want hij riep op tot mobilisatie “met het volle respect voor de wetten van het land”.
“De mensen denken dat ik een pervert ben of een seksuele agressor”
Jamie Michael werd aangehouden, bracht 17 dagen in de cel door en verscheen voor de rechter voor rassenhaat. Na slechts 17 minuten beraadslaging komt de jury al met het verdict: niet schuldig. Maar de administratieve mallemolen stopt niet. Minder dan 2 weken na zijn vrijlating beslist de lokale safeguarding board (commissie voor de bescherming van het kind) dat hij “niet in staat is te werken met kinderen”. Op geen enkel moment wordt de mening van de ouders gevraagd, er wordt geen rekening gehouden met het verdict van de jury. Nooit was er een klacht tegen Jamie Michael.
“Dit is een politieke beslissing”, stelt hij. “Ik word uitgesloten omwille van mijn patriottische mening die blijkbaar het beleid niet bevalt.” Hij is onthutst door de beslissing: “Nu moet ik aan mijn omgeving uitleggen dat ik geen kinderen meer mag begeleiden. Het eerste waaraan de mensen denken, is dat ik een pervert ben, of een seksuele agressor”.
De Free Speech Union, die Jamie Michael juridische steun toezegde, is bezorgd over deze onrustwekkende ontwikkeling in het VK: mechanismen van kinderbescherming worden voor ideologische doeleinden gebruikt.
