Het Gents Boksgala van gisterenavond was er weer een om duimen en vingers bij af te likken. Deze 27ste editie stond uiteraard in het teken van het Belgische titelgevecht tussen Boucetta en Eloundou, maar de andere kampen moesten qua spektakelwaarde niet onderdoen. “Het Gents Boksgala heeft weer eens zijn reputatie van beste boksgala in België bewezen”, aldus een enthousiaste Ismail Abdoul.
Deze 27ste editie stond in het teken van het Belgische titelgevecht tussen Amir Boucetta en Steve Eloundou Ntere. De strakgespannen Eloundou had één missie: zijn Belgische titel bij de lichtzwaargewichten verlengen. Voor dat duel van tien keer drie minuten kreeg hij een gemotiveerde Boucetta tegenover zich in de ring, die na drie jaar afwezigheid en twintig verloren kilo’s zijn competitieve comeback maakte.
Het gewichtsverlies kon de Marokkaanse Belg niet direct omzetten in sportief overwicht. Het was Eloundou die de eerste twee rondes de dans leidde. Maar van deze sportieve hegemonie bleef na ronde drie vrijwel niets meer over. Boucetta kwam enkele keren vinnig uit de hoek, tot grote spijt van de Antwerpse dame die achter mij zat en vertelde dat ze 50 euro op “den Steve” had ingezet. Geld doet een mens roepen, zeker als er een verdubbeling op het spel staat. Mijn oren kunnen erover meepraten.
Vanaf ronde zes speelde de duur van het duel bij beide jongens parten, maar dan voornamelijk bij Amir Boucetta. Na wat gerotzooi in de blauwe hoek zag ik opeens een beroerde Boucetta zijn tegenstrever onalledaags op het gezichtsveld kussen. Steve Eloundou moest kennelijk niet weten van deze avances en verloor even zijn koelheid, tot grote jolijt van de Marokkaanse Belg. Of de kus het gewenste effect heeft gehad, betwijfelen we. Hij kreeg enkele uppercuts te verwerken en maakte zich vervolgens onpopulair bij de jury door te grijpen naar een kopstootbeweging, een verboden actie.
Na een uitputtingsslag van tien ronden was er nog geen winnaar en lag de beslissing dus bij de drie scheidsrechters. Uiteindelijk waren zij het erover eens dat Eloundou zijn bijnaam ‘The Warrior’ het meeste eer had aangedaan (92-97, 92-97, 94-95). De vieringen achteraf verraden het al: hier is de regerend Belgisch kampioen diep voor moeten gaan.
(Lees verder onder de tweet.)
De Bosniërs bieden weinig weerwerk
Voor de duels van publiekslievelingen Benjamin Dekeyser en Lee Ingelrest wist de organisatie twee Bosniërs te strikken. Al bleken zij in beide partijen al snel een vogel voor de kat. Benjamin Dekeyser kende geen genade en bezorgde Fejzovic na nog geen twee minuten in de eerste ronde een technische knock-out. Toen we na de wedstrijd een fotoshoot met een vrouwelijke fan onderbraken voor een korte reactie, liet hij weten nog op zijn honger te zitten. “Om eerlijk te zijn had ik het liefst dat hij volledig tegen de grond ging”, aldus de Oost-Vlaming.
Ook in het Kamp Ingelrest-Cehic sneuvelde een Bosniër nog voor het laatste belsignaal. In vergelijking met zijn landgenoot kon Endy Cehic wel wat tegenwicht bieden, misschien zelfs een beetje te veel. De reactie van de expressieve trainingsstaf van de Bosniër deed ook vermoeden dat ook zij doorhadden dat hun pion wat overmoedig te werk ging. De hoeveelheid “polako’s” (Polako betekent trager in het Kroatisch, red.) die te horen viel, zou alleszins deze veronderstelling moeten bevestigen. De instructies kwamen niet genoeg binnen, met als gevolg dat ook Cehic nog voor het einde van de vierde ronde voor de bijl ging.
Publiekslieveling Lee Ingelrest blijft door deze overwinning ongeslagen. Het opgewekte publiek complimenteerde de Gentenaar voor deze reeks door nog minutenlang na de kamp zijn voornaam door de Topsporthal te laten echoën. Freddy De Kerpel heeft gelijk: deze jongen kan een meeting dragen.
Eerder op de avond won Gentenaar Cristoffer Torres zijn elitekamp met een technische KO van Samad Idrissou. Verder won ook Bila Munga zijn duel tegen Van Steenberghe op punten (57-57, 56-58, 56-58).
“Beste boksgala in België”
Bij vertrek lopen we plotseling bokslegende Ismail “Cool” Abdoul tegen het lijf. Ook hij kijkt tevreden terug op de meeting. “We hebben mooie en spannende kampen gezien, de sfeer zat goed: het was gewoon een topavond. Het Gents Boksgala heeft weer eens zijn reputatie van beste boksgala in België bewezen.”
Of de lengte van dit artikel de nieuwswaarde ervan verantwoordt laat ik in het midden. Elk zijn meug.
Wat heb ik hieruit geleerd? Dat een mannelijke bokser een andere bokser – eveneens mannelijk – kust? Ik blijf op mijn honger zitten om wat de pocowoko’s daarvan vinden, maar voor die creaturen zal het wel snor zitten, zeker?