Zoals aangekondigd in de zomer van 2022 zal het Britse ziekenhuis Tavistock, gespecialiseerd in vraagstukken omtrent seksuele identiteit, deze lente haar deuren sluiten. In een boek met de titel Time to Think geeft BBC-reporter Hannah Barnes inzage in de oorsprong van dit medische schandaal.
Opgezet met de bedoeling kinderen bij te staan heeft Tavistock Centre, in het hartje van Londen, zich al snel omgetoverd tot een echte “trans-fabriek”, aldus Barnes. De BBC-reporter verzamelde getuigenissen van artsen en patiënten. Daaruit leert men dat artsen van het ziekenhuis bewust negeerden dat een grote meerderheid van kinderen die in het ziekenhuis aankwamen, eigenlijk aan andere kwalen leden dan een genderdysforie.
Bijna altijd andere problemen
Een audit gerealiseerd in 2020 bij jonge patiënten geeft aan dat slechts heel zelden kinderen “werden opgevangen, die geen andere, verwante problemen vertoonden”. Het ging om eetproblematiek, zelfverminking, depressie, seksueel misbruik, familiale problemen. 35 procent van de gevolgde kinderen hadden autismeproblemen, terwijl dat percentage bij de gemiddelde Britse bevolking lager dan 2 procent lag. Eén op vier werd reeds in andere ziekenhuizen verzorgd.
Gegevens die de BBC-reporter Barnes doen afvragen: “Zouden deze voorbije trauma’s kunnen helpen verklaren waarom de kinderen van geslacht willen veranderen?” Die voorzichtigheid werd in Tavistock niet aan de dag gelegd.
Puberteitsblokkers
Het hospitaal beschouwde de genderdysforie als de centrale pathologie van de jonge patiënten, en dus niet als collaterale schade. Met andere woorden: “De druk om puberteitsblokkers voor te schrijven, werd steeds intenser”, aldus Hannah Barnes. En daarenboven werden de behandelingen, om van geslacht te veranderen, voorgesteld als “onomkeerbaar, maar zonder negatief effect”. Volgens het ziekenhuispersoneel ging het om zogenaamde ‘pauzeknoppen’, die de pubers induwden om over hun toekomst na te denken.
Deze praktijken, die nu in de Britse pers komen, zouden het leven van honderden jonge mensen vernield hebben. Barnes wijst op de verpletterende verantwoordelijkheid van een vereniging als Mermaids, die zich inzet voor de rechten van transkinderen en die er niet voor terugschrok om het medisch personeel van Tavistock onder druk te zetten om puberteitsremmers voor te schrijven.
Lees ook:
Engeland en kinderen, je merkt wat daaruit voortkomt. In de scholen, internaten, bij de politie, in de ziekenhuizen….en de kinderen die dit overleeft hebben doen juist hetzelfde wanneer ze volwassen zijn. De cirkel is rond.
Moeten transgenders in spe dan voortaan hun lid afknippen met een haagschaar ?