Onze lokale genieën van Ecolo en Groen labelen elke vorm van kritiek op hun vertegenwoordigers of politici als ‘nazistisch’. Hierdoor zou je denken dat ecologisme en nazisme aan weerszijden van het politieke en intellectuele spectrum staan. Niets is minder waar.
De ideologische wortels van radicaal ecologisme gaan terug tot een spectrum dat niet met links geassocieerd wordt, namelijk de Duitse romantiek, Engels malthusianisme, Duits nationaalsocialisme en verschillende varianten van de ‘diepe ecologie’. Het is echter net zo onzinnig om ecologisme als een extreemrechtse stroming te bestempelen als om het een zoete bloem van moreel links te noemen. De waarheid, zoals ik die in mijn boek ‘De Groene Utopie’ heb trachten aan te tonen, is dat het ecologisme een specifieke ideologie is, die niet beperkt moet worden tot de categorieën en modi van communistische, fascistische of socialistische ideologieën.
Ecologisme is geen marxisme
Hoewel ecologisme bepaalde methoden deelt met het marxisme, zoals afkeer van de markteconomie, eigendom en individuele vrijheid, is het in wezen een antihumanistische ideologie. De mens wordt beschouwd als een virus voor zijn omgeving en wordt ontologisch gedegradeerd tot het niveau van amoebe, insect of virus. Dit is een degradatie van de mens tot een niveau dat ongekend is in de westerse geschiedenis en kan leiden tot de ergste nachtmerries.
“Het ecologisme is het totalitarisme van de 21ste eeuw” (citaat). Correctie: Het Groene kosmopolitische ecologisme (het paard van Troje) is de ondergang van Europa..