In de afgelopen jaren heeft de links-progressieve partij Groen zich sterk geprofileerd als een vooruitstrevende beweging, met dito standpunten omtrent de grote ethische thema’s. Dat ook het partijprogramma van de groenen tal van vergaande ideeën bevat, hoeft dan ook niet te verbazen. Laat ons vandaag enkele van deze ideeën oplijsten, en van enige duiding voorzien.
Groen komt op de proppen met enkele merkwaardige ideeën aangaande abortus en euthanasie, twee van de meest zwaarwichtige bio-ethische thema’s. De drie meest opvallende voorstellen? Het uitbreiden van de abortustermijn naar minstens 18 weken, de verplichte bedenktijd van 6 dagen afschaffen, en abortus voor minderjarigen mogelijk maken zonder toestemming van de ouder(s) of voogd. Vooral dit laatste voorstel doet, om evidente redenen, bij menig burger de wenkbrauwen fronsen. Dit standpunt is een goede illustratie van de ideologische radicaliteit die de laatste jaren steeds meer in het programma van de milieubewuste partij is geslopen.
Euthanasie
Ook op vlak van vroegtijdige levensbeëindiging houdt Groen haar progressieve agenda aan. Zo wil ze het recht op euthanasie uitbreiden voor personen met dementie en “begeleide levensbeëindiging bespreekbaar maken”: ook voor wie een stervenswens heeft zonder medische aanleiding. Opvallend is vooral de moeiteloosheid en het gemak waarmee Groen deze zwaarwichtige ethische thema’s in haar partijprogramma introduceert. Wanneer men over bijzonder precaire zaken als het menselijk leven, zowel haar totstandkoming als haar voleindiging, spreekt, dient daar een uitgebreide argumentatie tegenover te staan, zelfs in een beknopt partijprogramma.
Steeds radicaler?
Dat Groen onder leiding van Nadia Naji en Jeremie Vaneeckhout uiterst teugelloze standpunten innemen op vlak van ethische thema’s, blijft nog al te vaak onderbelicht. De partij staat namelijk voor veel meer dan louter “klimaat en milieu”. Of de partij voor dezelfde zaken staat als de kiezer is dan weer een andere vraag. Groen daalt al maanden in de peilingen en is momenteel Vlaanderens kleinste partij. Dat haar radicale ethische agenda vaak onderbelicht blijft, is in dat opzicht misschien eerder een zege dan een vloek, wil de inclusieve partij niet onder de kiesdrempel zakken.
Eens temeer werd bewezen dat Democratie een farce is want het zijn niet de verkozen politici die het (wan)beleid bepalen maar wel die Lobbies die aan de touwtjes trekken waaraan de politici bengelen. Die ethische ontaarding werd gegenereerd door Links.