VN-rapport spreekt over groepsverkrachting en necrofilie door Hamas

Ontvoerde meisjes. Foto: Shutterstock

Terrorisme en extremisme

VN-rapport spreekt over groepsverkrachting en necrofilie door Hamas

Sonja Dahlmans

Bijna vijf maanden na de terreuraanval van de islamitische terreurgroep Hamas, verscheen afgelopen week een rapport van de Verenigde Naties (VN). Daarin staat dat het aannemelijk is dat Hamas seksueel geweld pleegde tegen Israëlische slachtoffers. Verder vermeldt het rapport ook dat de VN van plan is om de beschuldigingen van seksueel geweld gepleegd door leden van het Israëlische leger te onderzoeken.

In het rapport staat dat de VN gegronde redenen hebben om geloven dat er seksueel geweld heeft plaatsgevonden, al hebben ze geen rechtstreekse gesprekken gevoerd met slachtoffers. De reden hiervoor is dat de slachtoffers die al werden vrijgelaten in behandeling zijn voor opgelopen trauma’s, en het bovendien niet gemakkelijk is om met vreemden over zulke ervaringen te moeten spreken.

Verkrachting, groepsverkrachting en necrofilie

Het rapport spreekt van verkrachtingen, groepsverkrachtingen en zelfs het schenden van de lichamen van gedode Israëlische slachtoffers. Dit concluderen de VN op basis van materiaal waarin duidelijk zichtbaar is dat vermoorde slachtoffers met ontkleed onderlichaam en de handen gebonden zijn teruggevonden. Daarnaast spraken ze nog met ooggetuigen van het seksuele geweld en kregen ze het vele bewijsmateriaal onder ogen dat Israël zelf de voorbije maanden heeft verzameld.

Alvorens het VN-onderzoek werd toegelaten, deed Israël eerst zelf onderzoek naar de gebeurtenissen van 7 oktober. Dat is op zich niet vreemd; in VN-resolutie 2331 worden lidstaten nadrukkelijk opgeroepen zelf onmiddellijk actie te ondernemen en onderzoek te doen naar mensenhandel tijdens een gewapend conflict. In deze resolutie wordt nog eens benadrukt dat lidstaten belastend (bewijs)materiaal moeten verzamelen en bewaren, zodat verder onderzoek en rechtsvervolging mogelijk blijft.

Verzuurde relatie tussen Israël en de Verenigde Naties

Al maanden proberen de Israëlische autoriteiten de internationale wereld ervan te overtuigen dat Hamas, en andere terreurorganisaties, zich schuldig hebben gemaakt aan het doelbewust verkrachten, vernederen en martelen van Joodse slachtoffers. Na de gewelddadige aanvallen van Hamas en consoorten, duurde het vijftig dagen vooraleer de Verenigde Naties hun afkeuren uitspraken.

Tijdens een presentatie van de Israëlische permanente delegatie bij de VN (die theologe Sonja Dahlmans voor PAL online bijwoonde, n.v.d.r.), gaf de Israëlische VN-ambassadeur Gilad Erdan te kennen dat hij twee brieven schreef aan de VN waarin hij het seksuele geweld, de verkrachting en ontvoering van Israëlische vrouwen beschreef. Volgens Erdan bleven beide brieven onbeantwoord.

Ontkenning van Hamas

Hamas zelf ontkent in alle toonaarden dat zij zich schuldig zouden hebben gemaakt aan seksueel geweld. Twee maanden na de aanslagen van 7 oktober beschuldigde Hamas Israël er zelfs van dergelijke aantijgingen te gebruiken om de “humane” wijze waarop Hamas gegijzelden behandelt in diskrediet te brengen. De ontkenningen van Hamas staan in schril contrast met de beelden van de 22-jarige Shani Louk of van Naama Levy, die de wereld rondgingen.

Hamas is niet de enige islamitische terreurgroep die zich schuldig maakt aan excessief seksueel geweld en ontvoeringen. De Islamitische Staat (IS) ontvoerde, verkrachtte en verhandelde duizenden Jezidi’s op slavenmarkten. Ook tientallen christelijke vrouwen vielen ten prooi aan IS. Nog altijd zijn naar schatting 2.700 vrouwen en meisjes vermist.

Ook Boko Haram, Islamitische Staat West Afrika (ISWA) en de militante tak van de Fulani moslims in Nigeria maken zich hier al jaren schuldig aan. In islamitische landen als Egypte, Pakistan en Nigeria, worden niet-islamitische vrouwen en meisjes al decennialang ontvoerd, verkracht, verhandeld, gedwongen te huwen met een moslim en zich te bekeren tot de islam.

Lees ook:

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Sonja Dahlmans (°1968) is een Nederlandse theologe gespecialiseerd in oosters-orthodox christendom. Ze werkt momenteel een master islamitische theologie af aan de Melbourne School of Theology.

3 gedachten over “VN-rapport spreekt over groepsverkrachting en necrofilie door Hamas”

  1. Het inherente antisemitisme in de islam dat door haast alle moslims gepredikt wordt onder de vergoelijkende term antizionisme, mag en moet aangeklaagd worden. (ik denk even aan Emile Zola, 120 j geleden) … Ik zie daarnaast geen enkele reden om islamisering in onze samenleving toe te staan. Waarom zouden we dat doen? Omdat we zelf zo tolerant zijn tegen hen die onverdraagzaam zijn? (denk aan el taharrush: meisjes in bikini die in publieke zwembaden lastig gevallen worden: dat wordt een algemeen verschijnsel (ook in Arabische landen) In Duitsland waren het volwassen moslims die vrouwen in bikini uitscholden en hen uit het zwembad weerden: is dat de inclusieve samenleving die we wensen? Neen.. islam hoort hier niet. Dat maken moslims zelf steeds meer duidelijk.

    De koran kan dan wel stellen dat een moslima respect verdient, ze is sowieso ondergeschikt aan de man en een ongelovige vrouw treft het al helemaal niet. Wie wil weten waarom in Syrië ongelovige vrouwen aan de lopende meter verkracht werden met de koran in de hand, moet die maar openslaan op soera 23, vers 5-6 waar men stelt dat slavinnen (wat men van ongelovige vrouwen mag maken) seksueel bezit zijn. Met andere woorden: het is een zonde om seks te hebben met een moslima (die niet jouw vrouw is), maar met een slavin is er geen enkel probleem… En dan hebben we het nog niet eens over de sharia gehad: iemand moet mij daar toch de vrouwvriendelijkheid eens van uitleggen. Ik zal op mijn honger blijven zitten, vrees ik.

    Belaagd en beschimpt worden in een migrantenbuurt (zelfs op de bus word je hoer genoemd, – want zonder hoofddoek ben je een kech), ook homo’s M/V maken het zelfde mee, halal schoolfeest, apartheid in getto’s waar vrouwen op straat en in cafés niet gewenst zijn, de vele meisjes die in ook in België genitaal verminkt worden en/of gedwongen uitgehuwelijkt worden aan een oudere man. Ex-moslima’s die aangevallen worden omdat ze het geloof verlaten, de zwembadterreur, het geweld tegen ‘kuffars’, de aanrandingen en verkrachtingen, de jihadrape… neen.. dit is niet de samenleving die ik wens. Islam hoort hier niet. Conclusie: ik zou willen dat er hier evenveel moskeeën zijn, als er kerken zijn in Saoedi-Arabië, nl. “GEEN”

Plaats een reactie

Delen