Sedert vele jaren ligt de Vlaming wakker van migratie. Volgens De Stemming, een onderzoek in opdracht van VRT NWS, wordt dat ook in juni het verkiezingsthema bij uitstek. Een analyse van de verschillende verkiezingsprogramma’s maakt duidelijk waar de partijen voor staan.
In 2018 verliet N-VA de regering-Michel I uit onvrede over het halsstarrig doorzetten van de toenmalige premier om in Marrakesh zijn steun te betuigen aan het VN-migratiepact. Ook een deel van de bevolking was niet te spreken over dit pact en liet van zich horen met de ‘Mars tegen Marrakesh’. Brusselse ordetroepen zetten traangas en het waterkanon in om de Vlamingen terug in hun holen te jagen, maar konden niet verhinderen dat migratie bij de verkiezingen van 2019 het hoofdthema werd. In de afgelopen vijf jaar zijn er opnieuw honderdduizenden migranten naar ons land gereisd. Een derde van onze landgenoten heeft inmiddels een migratieachtergrond. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat migratie in 2024 het verkiezingsthema blijft. Zijn de geesten in de Wetstraat intussen gerijpt of blijven politici toondoof voor de bekommernissen van de bevolking? Een doorlichting van de verkiezingsprogramma’s schept duidelijkheid.
Lagere instroom, maar de ruiten moeten gekuist worden
De liberalen leggen in hun programma wat meer realiteitszin aan de dag, maar dat is in de sperperiode wel vaker het geval. Niet-EU-burgers met een interessant economisch profiel moeten gemakkelijker toegang kunnen krijgen tot onze arbeidsmarkt. Zo hoopt de partij het tekort aan arbeidskrachten te verhelpen. Minister Van Tigchelt vatte het plastisch samen: “Wie kuist er mijn ramen thuis?”
Open Vld beoogt niettemin een lagere instroom. Dat moet vooral komen van een “eerlijke verdeling van asielzoekers binnen de EU”. Hongarije en andere landen die niet staan te popelen om in onze voetsporen te treden, hebben niet langer te kiezen. Daarnaast wil de partij ook de voorwaarden voor gezinshereniging verstrengen en betere controles aan de buitengrenzen. Open Vld wil een grotere uitstroom bekomen door migratiedeals met derde landen. De liberalen zijn ten langen leste tot het besef gekomen dat handelsovereenkomsten, ontwikkelingssamenwerking en visa afhankelijk gemaakt kunnen worden van de bereidheid van landen om onderdanen terug te nemen.
Vorm het liberaal clubje om tot ruitenwasserij en verdwijn uit de politiek, dan zijn jullie ruiten gekuisd en krijgen we weer klaar zicht op het politieke landschap.