Het monsterblok tegen het Rassemblement National heeft zijn vruchten afgeworpen. De partij van Marine Le Pen en Jordan Bardella werd pas derde nadat de extreemlinkse coalitie rond Jean-Luc Mélenchon de tweede ronde van de parlementsverkiezingen heeft gewonnen. De centrumcoalitie van president Macron, die in de eerste ronde nog hopeloos achterop lag, werd dankzij de politieke kunstgreep de op één na grootste.
Nu de definitieve resultaten bekend zijn, ziet de zetelverdeling er als volgt uit: het extreemlinkse Nouveau Front Populaire (NFP) behaalde 182 zetels, Ensemble van president Macron kwam binnen op 168 zetels en het Rassemblement National op 143 zetels. Les Républicains behaalde 45 zetels. Hoe de nieuwe regering er zal moeten uitzien is vooralsnog een groot vraagteken. Een absolute patstelling dreigt voor Frankrijk.
Jean-Luc Mélenchon
Maar wie is Jean-Luc Mélenchon, de leider van het extreemlinkse front en een van de meest radicale politici van Europa? Radicaal lijkt inderdaad het perfecte woord om de 72-jarige politicus te beschrijven. Enkele van zijn meest opvallende ideeën zijn dat Frankrijk uit de NAVO moet stappen en de pensioengerechtigde leeftijd moet worden teruggeschroefd naar 60 jaar.
Daarnaast staat Mélenchon bekend om zijn uitgesproken pro-Palestijnse standpunten en het idee om elke vluchteling asielrecht te geven. Het is dan ook geen wonder dat hij goed scoort onder Franse jongeren en mensen met een migratieachtergrond.
Bardella: “Frankrijk is beroofd”
Ondertussen reageerde ook Jordan Bardella op de uitslag. Bardella verkondigde dat Frankrijk beroofd was van een rechtse overwinning. Daarmee doelde hij uiteraard op de “onnatuurlijke” blokvorming in de tweede ronde van de verkiezingen. Daarnaast benadrukte hij dat het Rassemblement National desondanks het beste resultaat in de geschiedenis van de partij heeft behaald.
Frankrijk staat na de verkiezingen van 7 juli voor een gigantische bestuurlijke uitdaging. Aangezien geen enkele coalitie een absolute meerderheid heeft behaald, zullen de partijen compromissen moeten sluiten. Tegelijkertijd lijkt de kloof tussen de partijen dieper dan ooit, waardoor Frankrijk totaal onbestuurbaar lijkt te worden.