Londen heeft er een nieuwe buslijn bijgekregen. Een fait divers die prima facie niet meteen relevant voor Vlaanderen lijkt… maar schijn bedriegt. De nieuwe buslijn, die moet voorkomen dat Joodse burgers moeten overstappen in Arabische wijken, legt namelijk een dieper probleem bloot.
Sadiq Khan, de burgemeester van Londen, beloofde een tijdje geleden een nieuwe buslijn te introduceren die twee Joodse wijken rechtstreeks met elkaar zou verbinden. Sinds het conflict tussen Israël en Palestina is geëxplodeerd, is de veiligheid van de Joodse gemeenschap opnieuw onder druk komen te staan. “Nie wieder”, zei Europa na de Tweede Wereldoorlog. 80 jaar later lijkt er echter weinig van die belofte in huis te zijn gekomen.
Binnenkort ook in Antwerpen en Brussel?
Ook bij ons werd het conflict uit het Midden-Oosten intussen geïmporteerd. Antwerpen en Brussel hebben net als Londen een grote Joodse en grotere Arabische gemeenschap. En ook hier zijn er incidenten. Zal België net als Londen bezwijken onder de intimidatie en het geweld dat hele wijken in zijn greep houdt? Het zou zomaar eens kunnen.
Het is overigens niet alleen de Joodse gemeenschap die met een dergelijke bedreiging wordt geconfronteerd. In Zuid-Afrika wonen blanke Afrikaners steeds vaker in gesegregeerde buurten, waarbij hele delen van het land een levensgevaarlijke no-gozones zijn geworden. Is dat de toekomst die we in Europa ook willen? Waar bepaalde gemeenschappen erin slagen andere gemeenschappen te intimideren, te bedreigen en te onderdrukken? Waar diversiteit en inclusiviteit leiden tot hun complete tegengestelden?
Brussel heeft alvast een gelijkaardige weg ingeslagen. Steeds meer wijken, waaronder het gebied rond het Noord- en Zuidstation, zijn niet langer in handen van de Brusselse overheid, maar van bendes, drugsgebruikers en een plethora aan andere criminele figuren. Niet alleen Joden zijn er niet veilig, maar ook pendelaars, toeristen en gemeentepersoneelsleden. Het is dus hoog tijd dat de overheid ingrijpt. Niet door nieuwe buslijnen aan te leggen, maar door een veilige omgeving te creëren voor iedere inwoner of bezoeker. Dat doe je niet door een ‘inclusief beleid’ te voeren, maar door de rug te rechten en een ‘Peace through strength’-beleid te introduceren.
Voor het antisemitisme dat gelinkt is met de genocide in Gaza heeft de joodse gemeenschap in de diaspora de sleutel voor de oplossing. Distantieer u van de Arabierenhaat in Israël en de Joods Israëlische genocide in Gaza en de pogroms tegen de Palestijnse bevolking in de West bank.
De nieuwe buslijn, die moet voorkomen dat Joodse burgers moeten overstappen in Arabische wijken (sic). Waarom een onderscheid maken tussen joodse en niet-joodse reizigers. Zijn het niet de christenen die door IS bedreigd worden? En waarom hebben de Joodse burgers recht op veiligheid en niet de bevolking van Gaza? Wie beschermt hen tegen de Israëlisch zionistische furie. Indien er morgen terroristen zich zouden verschuilen in de joodse wijk van Antwerpen, gaan we dan, de strategie van Netanyahu toepassen, en de luchtmacht sturen om die wijk te vernietigen met bommen en raketten en de overlevenden afmaken met tanks en artillerie?