Wir schaffen das nicht. Dat is de pijnlijke conclusie na het jarenlang gevoerde opengrenzenbeleid in Duitsland. Acht jaar na de migratiecrisis van 2016 is de balans zonneklaar: het multiculturalisme heeft gefaald in de Bundesrepublik. Dat gevoel werd afgelopen zondag nog maar eens bevestigd door de klinkende overwinning van de AfD. Al gaat de overwinning van de partij om veel meer dan migratie alleen.
Eerst even de feiten op een rijtje. Bij de deelstaatverkiezingen in het Oost-Duitse Saksen en Thüringen scoorde de beruchte Alternatieve für Deutschland (AfD) in beide kiesdistricten boven de 30 procent. In de groep 18-24 jarigen behaalde de AfD in Thüringen zelfs een monsterscore van 37.0 procent. Het signaal aan de centrumpartijen en de regering-Scholz is duidelijk.
Woede
Niet alleen de AfD scoorde goed. Ook de BSW, de partij van de extreemlinkse Sahra Wagenknecht mocht zich tot de verkiezingswinnaars rekenen. De SPD, de partij van Bondskanselier Scholz, moest het stellen met een score van 6.1 procent in Thüringen. Eine totale Blamage.
Het behoeft geen hogere wiskunde om een verklaring te vinden voor het enorme succes van de AfD. De partij capteert, net zoals de BSW, de geweldige woede van de Duitse bevolking. De woede van burgers die jarenlang zijn genegeerd en geridiculiseerd omdat ze weigerden mee te stappen in de globalistische nachtmerrie. De woede tegenover een politieke klasse die als een zachte despoot boven de hoofden van de mensen regeert. Nooit werd enig rekenschap afgelegd voor de maatschappelijke miserie die werd gecreëerd. Een stem voor één van de twee extremen is dan ook de enige democratische uitweg die veel Duitsers nog zien.
Populisme
AfD en BSW zijn populistische partijen. Dat populistisch element wordt vaak beschouwd als een retorische sluier om een onrealistisch, moreel laakbaar of leeg politiek programma te verhullen. Maar die klassieke analyse rammelt aan alle kanten. Mensen stemmen niet enkel op populistische partijen omdat ze zich kunnen vinden in de opzwepende retoriek, maar ook omdat ze het simpelweg eens zijn met de inhoud. Omdat ze wanhopig op échte verandering zitten te wachten. En omdat er maatregelen worden voorgedragen die misschien een eerste aanzet daartoe kunnen zijn. Populisten en AfD-stemmers beseffen, ondanks al hun gebreken, dat je simpelweg geen omelet kan maken zonder eieren te breken.
Meer lezen?
