COLUMN. Het PSinterklaas-OCMW: "Er zijn meer valse Klazen dan je denkt"

Els Ampe over het OCMW-schandaal met leeflonen in Anderlecht. Foto: Photonews

Binnenland politiek

COLUMN. Het PSinterklaas-OCMW: “Er zijn meer valse Klazen dan je denkt”

Gastauteur

Weet je nog wanneer je ontdekte dat Sinterklaas niet bestond? Ik liep aan mijn moeders hand in een Oostendse winkelstraat toen twee Klazen elkaar kruisten. “Dat zijn hulpklazen”, zei ze. We stapten naar een Sinterklaas op een rood-gouden troon. “Bent u de echte Sinterklaas?”, vroeg ik. “Tuurlijk.” Sceptisch ging ik verder: “Hoeveel adressen bezoek je in één nacht? Ken je mijn adres?”

Els Ampe, gewezen volksvertegenwoordiger

Mijn moeder trok een gegeneerd gezicht. “Laat me in mijn boek kijken. Ik ben een oude man.” Ik stond op mijn tippen, maar zag geen adres op het papier dat erin plakte. Dat geschrift! Was dat mijn moeders? Duizend gedachten kruisten elkaar. Misschien kon ik beter zwijgen, omdat ik anders geen cadeau zou krijgen? Ik was vijf en trommelde een paar dagen later mijn nicht op om op onderzoek te gaan. Toen ik de verstopte cadeaus achter een kast vond, voelde ik me Sherlock Holmes. Mijn nicht liep huilend naar mijn oma, die me een uitbrander gaf: “Hou dat toch voor jezelf!” Wat is er mis met de waarheid? Het stoorde me niet dat ze Sinterklaas hadden verzonnen. Misschien willen volwassenen stiekem dat Sinterklaas bestaat? Dat ze mijn vragen beantwoordden met leugens, maakte me lastig. Toch bleven de Sinterklaaskriebels. Magie blijkt even sterk als de waarheid. Het heeft iets goedhartigs als mensen cadeaus geven, maar doen alsof ze van iemand anders komen. 

Wat een contrast met het schaamteloze gepronk waarmee de Anderlechtse PS Sinterklaas speelt! Herinner je je de reportage waarin de Anderlechtse politie een illegale drugdealer op heterdaad betrapte? Het bleek een Syriër die al 5 jaar zonder officieel verblijf in ons land rondhangt. “Op uw en mijn kosten”, zei de agent moedig in de camera toen hij achterhaalde dat de Syriër een leefloon kreeg van het OCMW. Hoe kan een buitenlandse crimineel een leefloon krijgen? Omdat het kan. Als Arizona morgen de wet verandert zodat enkel Belgen een leefloon krijgen, is dat probleem opgelost. Even later moest de politieagent de opgepakte drugdealer vrijlaten omdat “hij niet bestaat zonder papieren”. We voelden mee met het onrecht en zijn machteloosheid. Hulde voor zijn eerlijkheid, want zijn directe baas, toenmalig burgemeester Thomas, nam het niet dat hij zijn PS-beleid “door het slijk haalde”. “Kameraad Akouz (PS) beheert het OCMW voortreffelijk”, zei hij. De Vlaamse Vooruit-schepen keek de andere kant op.

De normvervaging in Anderlecht is zo verregaand dat zelfs VRT er een Pano-reportage over draaide. Ze liet twee bemiddelde studenten zonder verblijf in Anderlecht een leefloon aanvragen. Bingo! Acht sociaal assistenten getuigden: “C’est la souffrance au travail. Contrôler c’est compliqué.” Hun werk werd gedwarsboomd door een parallel circuit van hun baas: OCMW-voorzitter Akouz. Kameraad Akouz gaf PS-cliënteel een PS-Pass voor het leefloon, “un Pass Speedy” waarmee ze de rij voorbijsteken zoals in Walibi. Belangrijk verschil: Walibi geeft u waar u voor betaalt. De PS geeft uw ticket aan haar kameraden.

Cartoon: Griet Blockx

“Mais, ou est le problème?”, zei OCMW-voorzitter Akouz (PS). “Ik ben een socialist.” Spreek hem eens tegen. Hij herinnert ons aan een belangrijk socialistisch principe: beroof de private sector en speel er Sinterklaas mee. Dat loont: “Als voorzitter Akouz niet zo menselijk was, had ik geen steun. Daarom stemde ik op hem”, getuigde een PS-Passer. Hoe kan een partij Speedy Passen schenken voor een leefloon? U kent het antwoord: omdat het kan! Als Arizona de wet verandert en de Speedy Pass afschaft, is ook dat probleem opgelost. Durft ze dat? Of zijn er meer partijen die PS-Passen uitreiken? Een les uit mijn kindertijd: er zijn meer valse Klazen dan je denkt…

Anderlecht is het topje van de ijsberg. Ook Stad Brussel telt 10 procent leefloners, 15 procent werklozen, 7 procent zieken… De gemeenten dragen 30 procent van de kosten. 70 procent wordt doorgeschoven. Leg dit uit aan een Zwitser en hij lacht je uit. In het Zwitserse model dekt elke overheid 100 procent van haar beslissingen. Zo hoort het! Daarom heeft Zwitserland een overheidsbeslag van 33 procent en België er een van 55 procent. Benieuwd hoe solidair socialisten zijn als ze 100 procent van de factuur moeten betalen…

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Plaats een reactie

Steun nu ook

het vrije woord

Vind je dit artikel interessant?

Neem een PAL-proefabonnement

(nu eerste maand gratis)

Probeer het nu
Delen