Michael Freilich (N-VA) is ontevreden met de federale regering. Hij beweert dat de regering niet transparant genoeg is. Politiek gênante zaken zouden niet tot het brede publiek komen en verschillende beslissingen gebeuren in een te luide stilte. Zo zou er recent een “zwaarwichtige beslissing genomen zijn met een grote budgettaire impact die niet gecommuniceerd werd.”
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
De ministerraad besliste op 25 maart om de subsidies voor kranten en tijdschriften voor de periode 2023-2027 toe te kennen. 800 miljoen euro zal worden geïnvesteerd om te verzekeren dat kranten en tijdschriften verspreid kunnen worden. Freilich vindt echter dat deze beslissing niet ruim genoeg gecommuniceerd werd. “Er schort duidelijk wat aan de actieve openbaarheid van bestuur zoals we die in een democratie zouden mogen verwachten,” besluit hij.
“Beslissingen worden verzwegen door federale regering,” zegt Michael Freilich
Hij vindt dat de notulen, inclusief de beslissingen van de federale ministerraad, zeer ondoorzichtig zijn. Ze worden maar in beperkte mate verspreid en veel mensen komen dus nooit te weten wat de regering beslist heeft. Vaak zijn het slechts korte mededelingen en kiest de overheid vaak waarover gecommuniceerd wordt. Bepaalde dingen worden volgens Freilich wat onder de tafel geschoven, zodat ze het brede publiek niet bereiken.
“Hoe kunnen parlementsleden, die als taak hebben de regering te controleren – maar ook burgers en journalisten zich correct willen informeren – dat doen indien beslissingen worden verzwegen?,” zegt Freilich. “Dit is achterkamerpolitiek en heeft met nieuwe politieke cultuur, waar deze regering de mond van vol heeft, niets van doen. Hier kan men duidelijk een voorbeeld nemen aan Vlaanderen waar men uitgebreide en gedetailleerde notulen voorziet na elke ministerraad.”
