Midden augustus verschijnt het 300ste nummer van Kort Manifest, het tijdschrift van het Vormingsinstituut Wies Moens. En als het van oprichter Edwin Truyens afhangt, zullen er nog heel wat nummers volgen. “We zullen nog jarenlang doorgaan.”
Kort Manifest werd in het najaar van 1983, intussen 42 jaar geleden, boven de doopvont gehouden door advocaat en NSV!-oprichter Edwin Truyens. Hij had kort daarvoor de partijpolitiek verlaten omdat er volgens hem te weinig aan vorming werd gedaan. Daarop wilde hij met de oprichting van het Vormingsinstituut Wies Moens een antwoord bieden.
Kort Manifest fungeerde aanvankelijk als mededelingsblad van het Vormingsinstituut. De activiteiten konden daarin op een goedkope manier worden aangekondigd. Daarna evolueerde Kort Manifest naar een volwaardig tijdschrift dat eerst tweemaandelijks en tegenwoordig zeswekelijks verschijnt.
Hoewel Truyens zelf het merendeel van de artikels schrijft, zit er volgens hem toch voldoende afwisseling in het blad. Hij kan onder meer rekenen op de medewerking van twee Nederlanders. Een van hen schrijft onder het pseudoniem Jan De Wit over Zuid-Afrika. De andere, Henk Thyssen, is een gepensioneerde journalist van het Reformatorisch Dagblad.
Katholiek en Groot-Nederlands
De keuze voor Wies Moens als naamgever van het nieuwe instituut bracht enkele verplichtingen met zich mee, blikt Truyens ruim vier decennia later terug op de oprichting. Inhoudelijk staat Kort Manifest over de hele lijn achter Moens’ gedachtegoed.
“Nationalisme en katholicisme zijn voor ons, net zoals dat voor Moens het geval was, onlosmakelijk met elkaar verbonden”, legt Truyens uit. “Dat is een moeilijke combinatie, omdat het christendom en de Groot-Nederlandse gedachte voor veel mensen nu eenmaal moeilijk liggen, zeker in onze seculiere samenleving. Maar ondanks ons uitgesproken katholieke profiel, mogen we ook protestanten en vrijzinnigen tot onze abonnees rekenen, net als politici van diverse pluimage. Er zijn gelukkig nog voldoende mensen die zonder oogkleppen rondlopen en ook dingen willen lezen waarmee ze het niet per se eens zijn.”
Op staatkundig vlak huldigt Kort Manifest de Groot-Nederlandse gedachte. “Als je ruzie met mij wil, moet je vooral schrijven dat Kort Manifest Heel-Nederlands is”, lacht Truyens. “Onze ideale staat is er een van Vlaanderen, Nederland, Frans-Vlaanderen en enkele gebieden die vroeger tot Nederland behoorden, maar vandaag deel uitmaken van Duitsland. Voor Wallonië en Luxemburg is in onze ideale staat geen plaats.”
Volgens Truyens bekleedt Kort Manifest een unieke positie in het landschap van de Vlaamse Beweging. Hij verwijst daarbij naar een mislukte poging om het Vormingsinstituut Wies Moens te integreren binnen de VVB en haar toenmalige ledenblad Doorbraak. “Ik zie geen ander tijdschrift waarmee Kort Manifest zou kunnen fuseren”, besluit Truyens.
