Achter de geopolitieke drukte van vredesdeals en handelstarieven speelt zich een cruciale economische transformatie af in de VS. President Trump mag dan wel actief zijn op het internationale toneel, maar op binnenlands vlak ligt explosief economisch werk op de plank. Het succesvolle Amerikaanse groeimodel van de voorbije decennia botst namelijk op structurele grenzen die de toekomst van ‘s werelds grootste economie bedreigen.
Trump probeerde vorige week nog de arbeidsmarktcijfers onderuit te halen, bewerende dat “ze moedwillig vervalst zijn om mijn voorganger Joe Biden in een beter daglicht te plaatsen.” Meer nog: de jobtoename onder Biden zou volgens hem 1,5 miljoen eenheden lager zijn geweest dan officieel aangekondigd. Deze heftige aanval op de statistieken verhult echter een dieper probleem.
De Amerikaanse groeivoorsprong onder vuur
Het traditionele Republikeinse recept van lagere belastingen, minder regelgeving en aanbodgedreven beleid heeft de VS geen windeieren gelegd. De voorbije kwarteeuw groeide de Amerikaanse economie met zo’n 70 procent tegenover slechts 38 procent in de eurozone. Maar die groeivoorsprong komt nu in gevaar omdat het Amerikaanse model op haar grenzen botst.
De belastingverlagingen bereiken hun limiet. Met een gemiddelde belastingdruk van 27 procent versus 41 procent in Europa, zitten de VS aan een gevaarlijke ondergrens. Het begrotingstekort loopt op tot 7 procent van het bbp en de staatsschuld bedraagt al 100 procent van het bbp – tegen 2034 zou dit 140 procent worden. “Zelfs onder de beschermende koepel van de dollar is dat niet meer houdbaar,” waarschuwen economen.
Tegelijk stokt de innovatiemotor die Amerika’s reddingsboei was. Trump’s aanvallen op universiteiten en bezuinigingen op onderzoekscentra bedreigen de O&O-voorsprong. Terwijl men industrieën wil terughalen, kampt de arbeidsmarkt met een tekort aan geschoolde werkkrachten – een paradox die het hele economische model ondermijnt.
Lees via deze link alles over de economische uitdagingen voor Trump:
