Wat zou er met de echte Sammy Mahdi zijn gebeurd? We hebben hem ooit gekend als de man die de échte problemen van de mensen ging oplossen en zich ver zou weghouden van “nodeloze politieke polarisering”. Vandaag overtreft hij de oppositie in zijn zelotisme voor de Palestijnse staat. Mahdi – en Maxime Prévot – dreigen zelfs met een regeringscrisis. Het aanpakken van de echte problemen van de mensen zal even moeten wachten tot onze regering de crisis in Gaza heeft opgelost.
Op de nieuwjaarstoespraak van 2024 benadrukte Mahdi nog dat politiek moet gaan over zaken die werkelijk tellen in het leven: gezondheid, gezinsleven, zorg, betaalbare kinderopvang, respect voor de jeugd en verbondenheid met de omgeving. Mahdi: “Onze mensen wéten wat er leeft, wat mensen écht belangrijk vinden in het leven.” Hij ging toen bewust in tegen oppervlakkige, polarisatiegedreven politiek. Hij wilde vooral bezig zijn met “inhoudelijke thema’s die bijdragen aan een deftig bestaan” voor de mensen van dit land.
“Over het conflict kan alleen in scherpe zwart-wit-tegenstellingen worden gesproken”
Wat is er écht belangrijk?
Helaas. “De mensheid verbeteren is eenvoudiger dan je eigen straat vegen”, schreef de Nederlandse dichter Cees Buddingh. Ik heb niet de indruk dat Mahdi nog weet wat de mensen hier ‘écht belangrijk’ vinden. De moord op Lisa door een “asielzoeker uit een middeleeuwse cultuur”, zoals Theo Francken hem beschreef, beroert hen meer dan de Palestijnse kwestie, ondanks alle pogingen van de media om vooral niets te zeggen over de afkomst van de moordenaar.
Uiteraard is het lot van de Palestijnen in Gaza beklagenswaardig, maar, zoals we tot in den treure toe moeten herhalen, is het zelfs niet bij benadering de zwaarste humanitaire crisis van de laatste 10 jaar. Ik heb nog steeds geen enkel argument gehoord waarom onze politici nooit dringende actie hebben geëist in die andere conflictzones.
Ik heb ook nog geen enkel argument gehoord waarom de erkenning van de Palestijnse staat iets zou bijdragen aan de huidige humanitaire crisis. Welke Palestijnse staat? De corrupte bende van Abbas op de Westelijke Jordaanoever of de terroristen van Hamas die baas zijn in Gaza? En hoe zou het een oplossing zijn voor de toekomst? Mosab Hassan Yousef, zoon van de stichter van Hamas, merkte terecht op dat de huidige crisis niet het gevolg is van het ontbreken van een onafhankelijke staat, maar net van het feit dat die de facto wel bestond in Gaza.
Het irrationele, opgezweepte klimaat rond de situatie in Gaza doet denken aan de golf van ideologische waanzin die het Westen overspoelde na de dood van George Floyd. Dat Sammy Mahdi razend reageerde op de eigenlijk evidente opmerking van Matthias Diependaele dat ook Hamas zich gedraagt als een ‘smeerlap’, toont dat de rede helemaal is verdwenen. Over het conflict kan alleen nog manicheïsch, in scherpe zwart-wit-tegenstellingen, worden gesproken. Wie de minste nuance laat horen, is een ketter die evengoed zelf kindjes kan gaan vermoorden in Gaza.
Een ‘mahdi’ is in de Arabische traditie een Messiaanse figuur, een door Allah gezonden leider die rechtvaardigheid, vrede en ware islamitische leiding zal brengen na een periode van onrecht, chaos en onderdrukking. Zover zal Sammy het niet schoppen, maar hij lijkt toch wel erg gedreven om iets te doen aan het onrecht duizenden kilometers verwijderd van de problemen van de mensen hier, die hij nochtans plechtig beloofd had te zullen aanpakken.
Gaat dit alleen om nog een poging om de N-VA in problemen te brengen? Of meent hij het echt? Het kan best allebei zijn.
Voor Mahdi is Gaza van levensbelang. NVA is intern verdeeld. Pook de boel maximaal op. Destroy them.
Als je een adder aan de borst koestert, niet komen bleiten dat hij gebeten heeft.