Over de verkiezing van Armin Laschet tot voorzitter van de Duitse CDU valt een en ander te zeggen.
Rik Van Cauwelaert in De Tijd schat het correct in: “De Duitse christendemocraten kiezen niet alleen een nieuwe voorzitter, maar ook een mogelijke opvolger voor bondskanselier Angela Merkel. De keuze van de CDU’ers wordt bepalend voor de tanende christendemocratie in de rest van Europa. En voor de toekomst van de EU”
Keuze van establishment
Armin Laschet, de huidige sterke man in de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen, wordt het dus, waarmee overduidelijk het CDU-establishment haar keuze heeft doorgedrukt. Het zal bij de Duitse christendemocratische partij niet anders zijn dan bij veel andere West-Europese partijen: de basis is veel rechtser dan de top. Laschet diende zich expressis verbis aan als man die de continuïteit van het beleid van Merkel demonstratief onderstreepte. Friedrich Merz diende zich aan conservatieve tegenkandidaat, en wilde conservatieve kiezers die naar de rechtse AfD waren verhuisd, terug naar de christendemocratische schaapsstal halen.
FDP en AfD winnen
Het resultaat van dit alles? Armin Laschet is nu partijvoorzitter van de CDU, een partij die het met ruim 35 procent van de stemmers in West-Europa vrij goed doet. Met Laschet aan het stuur wordt de nu al voorspelde nieuwe centrumlinkse coalitie van CDU en Grüne stilaan in de steigers gezet. De vraag is alleen of de Duitse kiezers ook zo warm lopen voor deze coalitie.
De verkiezing van Laschet biedt kansen voor de liberale FDP, zowel inhoudelijk als op persoonlijk vlak. Door het falen van Merz, die op economisch vlak liberale accenten wilde leggen, verdwijnt de laatste econoom met liberale standpunten van het CDU-toneel. Tenzij Friedrich Merz wordt opgevist als de volgende minister van Economie in de regering. Wie ook best tevreden mag zijn met de CDU-keuze voor Laschet, is de rechtse oppositiepartij AfD. Potentiële AfD-kiezers zullen niet door Laschet aan boord worden gehouden, met Merz was dat anders gewees.
