Voor het speciale hof van assisen in Parijs over de aanslagen van 13 november 2015 in Parijs is woensdag Hamza Attou (27) verhoord. Attou bracht Salah Abdeslam, de enige overlevende van het terreurcommando, met de auto mee naar Brussel op 14 november. Attou vertelde onder meer over hoe hij drugs dealde in het café van Brahim Abdeslam, de broer van Salah die zichzelf opblies in Parijs.
Hamza Attou, die de Belgische nationaliteit heeft, vertelde voor de rechter dat hij de op een na jongste was in een gezin van acht, met vier zussen en één broer. Zijn vader, die veel ouder was dan zijn moeder, overleed op 85-jarige leeftijd. Toen Attou over zijn broer begon te praten, barstte hij in tranen uit: zijn broer overleed in december 2016 aan een hartaanval.
“Ik ben mislukt”
Op school liep het mis in het middelbaar. Hij rookte toen al veel cannabis. “Het is niet dat ik niet bekwaam was, maar ik werkte niet. Dat heb ik me achteraf gerealiseerd.” Volgens France Inter, de Franse radio-omroep, was Attou de tranen nabij toen hij met de voorzitter van het hof praatte. “Ik ben mislukt. Achteraf heb ik genoeg de tijd gehad om me dat te realiseren.”
Attou ging na zijn schooltijd werken, op de markten en in een supermarkt. Vervolgens begon hij te dealen in het café in Sint-Jans-Molenbeek van de tien jaar oudere Brahim Abdeslam, de terrorist die zich op 13 november 2015 opblies in Parijs. Het zou Brahim Abdeslam geweest zijn die de drugs kocht, ook al ging Attou ook na de sluiting van het café in augustus 2015 door met dealen. Attou omschreef Brahim Abdeslam als een vriend, “maar er was altijd een baas-werknemer-relatie”. Via Brahim leerde hij er ook Salah Abdeslam kennen.
Ziekte van Crohn
Op 14 november 2015, nadat hij Salah Abdeslam mee had teruggebracht naar Brussel, werd Attou opgepakt. Zijn verblijf in de Belgische gevangenis noemde hij “afschuwelijk”. Later werd hij overgeplaatst, maar waren de omstandigheden “menselijker”. Uiteindelijk belandde hij in Frankrijk in de gevangenis, waarna hij in mei 2018 voorwaardelijk werd vrijgelaten. Hij vond weer werk, maar kreeg de ziekte van Crohn. Hij verloor twintig kilo en moest in het ziekenhuis opgenomen worden. “Het was ondraaglijk. Al valt dat in het niets bij de families, ik denk aan de families die ouders verloren zijn” , aldus Attou.
Schijn van een normaal leven
Na zijn vrijlating heeft Attou zijn voorwaarden herhaaldelijk geschonden. Hij verbeterde de voorzitter toen die zei dat het drie à vier keer was gebeurd. “Het is veel meer gebeurd, meneer de voorzitter. Zes keer.” Attou werd na 23.00 uur buitenshuis betrapt, ook was hij een keer dronken aan het rijden. Hij legde uit dat het een “schijn van een normaal leven moest wekken, abstractie makend van het proces”. De voorzitter vroeg hem of hij niet bang was weer in de cel te moeten. “Vaak doe ik eerst en denk ik dan pas na. Dat is ook wat me hier heeft gebracht. Ik wou dat ik niet hier was geweest.” Op het einde schotelde zijn advocate hem voor dat zijn familie hem als “naief, genereus en steeds hulpvaardig” voorstelt. “Spijtig genoeg heeft me dat geen geluk gebracht”, antwoordde Attou.
Iemand die hier 1 woord van snapt?
Klinkt als een hoop zelf-medelijden, maar sympathie krijgt hij niet van mij. Van mij mogen ze de elektrische stoel terugbrengen voor dit soort figuren.
ze zullen hem nog een médaille geven en quickie-stickie mag ook niet vergeten om hem zijn achterstallig loon uit te betalen voor de tijd dat hij onterecht in voorhechtenis zat,niet vergeten hé,quickie.
Loon voor welk werk dan juist?