Pas (VB) weerlegt uitspraken Dermine (PS): “Als transfers zo ‘verwaarloosbaar klein’ zijn, kunnen ze toch worden afgeschaft?”

Volgens staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine (PS) zijn de transfers van Vlaanderen naar Wallonië een “politieke fabel” van N-VA-voorzitter Bart De Wever. “Als de transfers zo ‘verwaarloosbaar klein’ zijn, kan het toch geen probleem zijn om ze onmiddellijk af te schaffen?”, countert Barbara Pas, fractieleider voor Vlaams Belang in de Kamer.

In een interview met La Dernière Heure omschrijft staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine (PS) de transfers van Vlaanderen naar Wallonië als “een politieke fabel” die wordt geïnstrumentaliseerd door N-VA-voorzitter Bart De Wever. In vergelijking met andere Europese landen zijn ze volgens hem immers “erg laag”. “De transfers tussen de deelstaten in Duitsland of de transfers tussen de gewesten in Frankrijk zijn veel omvangrijker dan die tussen Wallonië en Vlaanderen. Samen met Oostenrijk is België het land in Europa waar de transfers tussen de regio’s het laagst zijn”, betoogt hij.

Barbara Pas, fractieleider voor Vlaams Belang in de Kamer, is het daar niet mee eens. Ze merkt op dat de cijfers die Dermine gebruikt, beperkt zijn tot de overdrachten via de belastingen en de sociale zekerheid. “De rentelasten zitten daar niet bij”, legt ze uit. “Bovendien zeggen de Europese vergelijkingen niets over de duur en de doeltreffendheid van de transfers. Je kan een regio als Wallonië niet zomaar vergelijken met andere regio’s. Een perifere Zweedse regio in het Noordpoolgebied kan je bijvoorbeeld niet vergelijken met een regio in het hart van Europa.”

(Lees verder onder het artikel.)

Pensioenen

Verder wijst Dermine er in het interview op dat binnen de sociale zekerheid ook transfers in de omgekeerde richting plaatsvinden. “Wat bijvoorbeeld de pensioenen betreft, zijn het de Walen die voor de Vlamingen betalen”, benadrukt de staatssecretaris. 

Ook die uitspraak doet bij Pas de wenkbrauwen fronsen. Ze vraagt zich af met welke werkzaamheidsgraad de Walen die Vlaamse pensioenen zullen betalen. “Het klopt dat de pensioenuitgaven in Vlaanderen hoger zijn door de snellere vergrijzing, maar het klopt niet dat Wallonië die betaalt”, countert ze. “Het merendeel van de pensioenbijdragen wordt immers betaald door de Vlamingen. Het is een fabeltje dat de Walen onze pensioenen zullen betalen. Dat doen we zelf.”

Vergrijzing

Dermine stelt dat de transfers door de vergrijzing in Vlaanderen elk jaar kleiner worden, maar ook dat klopt niet, oordeelt Pas. De transfers nemen volgens haar net toe door de stijgende rentelasten. “De enige manier waarop Wallonië de transfers zou kunnen verkleinen, is door meer Walen aan het werk te krijgen en ze zo te laten bijdragen aan het systeem”, legt ze uit. “De werkzaamheidsgraad in Vlaanderen stijgt sneller dan in Wallonië. Daardoor wordt de welvaartskloof nog groter.”

Dat is volgens Pas het “perverse” aan het systeem. “Zolang de transfers er zijn, hebben de Walen geen stimulans om aan het werk te gaan. Door de transfers kan de PS Sinterklaas blijven spelen. Je hebt een afschaffing van de transfers en dus een responsabilisering nodig om ze aan het werk te krijgen.”

Interprovinciale transfers

Tot slot kaart Dermine aan dat sommige Vlaamse gebieden veel baat hebben bij de transfers. “Het gebied dat het meeste profiteert van de transfers is de Belgische kust, omdat daar veel gepensioneerden wonen. Gebieden zoals de provincie Limburg of Wallonië, die een industriële traditie hebben, zijn ook netto-ontvangers van transfers”, besluit hij.

Pas bevestigt dat er transfers zijn naar West-Vlaanderen. “Maar die zijn in absolute cijfers verwaarloosbaar in vergelijking met de miljardentransfers naar Henegouwen en Luik”, nuanceert ze.

Bovendien merkt Pas op dat de interprovinciale transfers – in tegenstelling tot die naar Wallonië – niks te maken met het sociaal-economisch beleid van de provincies, die daar niet voor bevoegd zijn. “Dat is de essentie van het verhaal: de transfers naar Wallonië zijn wél te wijten aan een ander sociaal-economisch beleid. De Walen voeren een ouderwets industrieel beleid en een niet-activerend arbeidsmarktbeleid. Ook het onderwijs is er ondermaats, waardoor leerlingen niet doorstromen naar de arbeidsmarkt. Dat zijn stuk voor stuk Waalse of Franstalige bevoegdheden.”

“Vlamingen kunnen het falende Waalse beleid niet blijven financieren. Daarom kanten we ons tegen de transfers. Er is niks mis met interprovinciale transfers, maar wel met de systematische financiering van een falend beleid”, besluit ze.