De ongeziene populariteit van het streamingmodel valt eenvoudig te verklaren: prijs en gebruiksgemak. Economische ontwikkeling en technologische vooruitgang hebben sinds de tweede helft van de vorige eeuw allerlei luxeproducten naar de gewone man gebracht.
Wanneer uiteindelijk de meer evidente mogelijkheden tot verdere innovatie slinken, dienen bedrijven de consument te overtuigen dat zij het warm water opnieuw hebben uitgevonden. Dat doen ze aan de hand van producten en diensten die aangeprate ongemakken in het dagelijkse leven verhelpen; het resultaat is domotica, robotstofzuigers en televisiekijken via het internet. Hij die streamt, dient geen speler aan te sluiten en een schijf in te voeren, maar heeft slechts vanuit onbewogen zitpositie met de afstandsbediening te selecteren uit het aanbod. Noch is hij beperkt tot zijn salon en dat vervelend onbeweeglijke televisiestel.
Ook computers en telefoons zijn nu compatibele afspeelapparaten, zodat hij zelfs tijdens dat onvermijdelijke toiletbezoek de eigen gedachten niet de vrije loop hoeft te laten. Bij televisiereeksen speelt de volgende aflevering bovendien automatisch en intro’s kunnen met een enkele klik worden overgeslagen. Pas na een schaamteloos lange bingepartij zal het programma even navragen of het niet allicht tijd is om opnieuw in beweging te komen.
2 reden van populariteit vergeten en waarschijnlijk de belangrijksten: geen reklame en geen vooringenomen en politiek beïnvloedde programma’s en woke presentators.
Gebrek aan woke en politiek zou ik niet als een voordeel aanduiden, want het wordt verweven in de aangeboden programma’s.
Klopt, of het wordt expliciet getoond of geïnsenueerd. Van beide moet ik kotsen.