Wie een persoonlijke fysieke collectie aanlegt, bepaalt zelf het aanbod. Dat betekent niet alleen geen rekening houden met tijdelijke beschikbaarheden, maar evenzeer geen risico op toekomstige censuur. In een licht ontvlambaar politiek-sociaal klimaat, waar bepaald gedachtegoed en voorstellingen uit vroegere fictiewerken niet langer als “van deze tijd” gezien worden, is de stap naar herzieningen immers snel gezet.
Het gebeurt nu al, en vaak zonder het publiek hiervan op de hoogte te stellen. Zo verwijderde Netflix een beeld van de omstreden Zwarte Piet in de sitcom ‘The Office US’. Amerikanen verwarren die traditie uit de Lage Landen met de zogenaamde ‘blackface’ waarmee theateracteurs ten tijde van de zwarte slavernij Afrikaanse karikaturen uitbeeldden. In een post-George Floyd wereld is dat ook voor de Europese bien-pensants niet langer aanvaardbaar.
The Simpsons en Michael Jackson
Disney verwijderde op haar beurt zonder enige vermelding een episode van ‘The Simpsons’ waarin Michael Jackson eenmalig optrad als stemacteur. Ze pasten zelfs de episodenummering van het bewuste seizoen aan om de damnatio memoriae geheel te verhullen voor de onwetende kijker.
De zanger werd nog tijdens zijn leven beschuldigd van pedofilie, maar het is de in 2019 verschenen documentaire ‘Leaving Neverland’ die de nagel in de doodskist betekende voor Jacksons reputatie. Oudere animatiefilms als ‘Peter Pan’ (1953) en ‘Dumbo’ (1941) zijn bovendien voorzien van een niet-overslaanbare boodschap waarin gewaarschuwd wordt voor “de negatieve weergave en/of mishandeling van volkeren en culturen”. Hoewel die stereotypes naar eigen zeggen altijd al verkeerd waren, wil Disney “de schadelijke impact erkennen” om zo samen “een meer inclusieve toekomst te creëren”.