In 1812 keurde gouverneur Elbridge Gerry de nieuwe indeling van de kiesdistricten in de Amerikaanse staat Massachusetts goed. Zijn partij hoopte een electoraal voordeel te halen uit een strategische hertekening van de districtsgrenzen. Een van de nieuwe kiesdistricten had zo’n vreemde vorm dat het werd vergeleken met een salamander. De achternaam van de gouverneur, ‘Gerry’, en het woord ‘salamander’ werden samengevoegd tot ‘gerrymandering’. De term wordt sindsdien gebruikt om te verwijzen naar een oneerlijk electoraal voordeel dat voortvloeit uit de manier waarop kiesdistricten werden ingedeeld.
Probeerde ook Bart Somers (Open Vld) aan een vorm van gerrymandering te doen door de opkomstplicht af te schaffen, in de hoop zo de electorale neergang van zijn partij een halt toe te roepen en de opmars van Vlaams Belang af te remmen? We kunnen uiteraard niet in zijn hoofd kijken, maar het zou zomaar kunnen. De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat Guy Verhofstadt al in zijn tweede Burgermanifest uit 1991 pleitte voor een afschaffing.
Waar geen twijfel over bestaat, is dat de afschaffing van de opkomstplicht de verkiezingsuitslag kan vertekenen, omdat niet elke groep van kiezers er even hard door wordt geraakt. Zo zou de bereidheid om te gaan stemmen bij lageropgeleiden, jongeren en sociaaleconomisch kwetsbare groepen lager liggen dan bij hoogopgeleiden en ouderen. En laat het nu net die eerste groepen zijn die – zo blijkt alleszins uit kiezersonderzoek – vaker op Vlaams Belang zouden stemmen.
Burgerzin vs. hyper-individualisme
Ook van allochtonen wordt gezegd dat ze minder snel geneigd zouden zijn om te gaan stemmen. Daar heb ik toch mijn twijfels bij. De allochtone, etnische kiezer zal net wél gemotiveerd zijn om zich naar het stemhokje te begeven als hij daarmee de belangen van de eigen gemeenschap kan dienen.
Daartegenover staat de hyper-individualistische Vlaming. Hij zal, als bijvoorbeeld de weergoden hem niet gunstig gezind zijn, gemakkelijker verzaken aan zijn democratische plicht. Dat klinkt misschien onschuldig, maar is het in de praktijk niet: op 9 juni kregen we in Antwerpen al een voorproefje van de kracht van etnisch-religieuze stemmen. De prijs van ons gebrek aan burgerzin zou wel eens kunnen zijn dat we op 14 oktober ontwaken in een Moskou – of was het Mekka? – aan de Schelde. U begeeft zich morgen dus best naar het stemhokje.
Bart Somers heeft de gemeenteraadsverkiezingen een democratische facelift gegeven. Dat siert hem. Afschaffing van de totalitaire kiesplicht een democratische ingreep. Niet voor frauduleuze politiekers die de woonzorgcentra afschuimen om hoogbejaarden een volmacht af te troggelen onder valse voorwendsels. Overigens stem ik, bij gebreke van democratische partijen, niet voor een partij maar tegen een totalitaire beleid van arrogante bewindvoerders. Mag ik er aan herinneren dat politici niet gehouden zijn hun demagogische kiesbeloftes na te leven.
Niet de kiezer bepaalt het te voeren beleid, dat doen de partijvoorzitters van de meerderheid discretionair en out of the box. Waar de kiezer zijn bestuurders democratisch kan verkiezen in de USA, geschiedt dat in Vlaanderen en Belgistan door de junta van de partijvoorzitters. Voor de gesubsidieerde media en de leden van de Belgo & Vlaamse nomenklatura lijkt dat normaal. Niet voor mij.
Bijna alle kopstukken waren voor het terug invoeren van stemplicht.
We zullen zien. Als VB vandaag verliest zullen ze wel van gedacht veranderen.
Luidens Tommeke heeft het VB de gemeenteraadsverkiezingen van 13 oktober 2024 gewonnen. Besmet door het virus van Trump?
Zever !