Je zou denken dat hij het al zwaarder te verduren heeft gehad, maar toch. Conner Rousseau beleefde al betere tijden. Uit een beperkt onderzoek van HLN zou moeten blijken dat enkel Tom Van Grieken nog minder vertrouwen geniet van de Vlaming dan de voorzitter van Vooruit. En dat heeft zo zijn gevolgen.
De held, antiheld, terug held en weldra mogelijk weer antiheld van de Vlaamse socialisten beleefde een woelig jaar. Er waren de klachten waarover we niet mogen schrijven op straffe van vervolging. En vervolgens haalde Conner met zijn zatte botten – het kan de beste overkomen – hard uit naar de Roma-gemeenschap in zijn eigen Sint-Niklaas. Iets over ‘bruin mannen’ en matrakken.
Links vergeeft niet
Na even van het toneel te zijn verdwenen om te herbronnen, nam de redder van al wat rood is terug plaats op zijn troon. Vergeten en vergeven? Het lijkt erop dat de racistische uitspraken van Conner misschien wel eens meer op zijn leiderschap zouden hebben kunnen ingehakt dan gedacht.
Wat er ook van zij, de verkiezingen van 13 oktober in Sint-Niklaas leverden hem niet het burgemeesterschap van zijn stad op. En toen hij zich in Gent sterk maakte voor een samenwerking met N-VA, werd hij samen met het lokale bestuur teruggefloten door de Gentse afdeling. Het vertrouwen in Conner bleek minder groot dan de afkeer voor de N-VA.
Slechte zaak voor regeringsvorming
Wanneer Rousseau vandaag onderhandelt met Bart De Wever en co, kan hij er niet meer op vertrouwen dat zijn leden zomaar gaan instemmen met het akkoord dat is onderhandeld. De invloed die De Wever wel nog uitoefent op zijn partij, lijkt Rousseau gaandeweg te zijn verloren. En dat tast zijn zelfvertrouwen aan.
Wanneer Rousseau niet meer aanschuift bij de besprekingen, is dat voor een stukje ook omdat er daar niet veel meer te rapen valt voor hem. Zoals de afgelopen twintig jaar al het geval was, en ook in Gent recent werd gedemonstreerd, deed N-VA al zijn toegevingen nog voor de onderhandelingen startten. Rousseau kan het bijgevolg niet eens als een overwinning voorstellen dat het cordon niet werd gebroken op Vlaams niveau of dat een staatshervorming alweer in de diepvriezer zal belanden.
Als de saga van Jean-Marie Dedecker in Middelkerke ons één ding heeft geleerd, dan is het wel dat Vlaams Belang als een geloofwaardig alternatief behandelen, loont. Al was het maar als hefboom om bij onderhandelingen iets binnen te halen. Het is nog niet (overal) te laat.
Politiek en de rechtbanken dikke show als de camera’s draaien. Met Arizona veranderen de wolven van habijt maar het blijven wolven. Of gaan ze misschien paal en perk stellen aan de voedingsprijzen die uit de pan swingen? Daar heeft de particratie zeker geen last van. Hoe kunnen we de peetvaders bij de les houden? Misschien in de toekomst gewoon alle stemmingen in de Kamer anoniem laten verlopen. Geheime stemmingen werkt bevrijdend voor de verkozen partijslaven.
Rousseau wil zich vooral profileren door laag bij de gronds afstand te nemen van de NVA om tegemoet te komen aan zijn achterbantuig in Gent. Een achterlijk standpunt dat eventueel zou kunnen overslaan op de rest van de rode bende. Hij probeert enkel zijn hachje te redden want het belang van het land en zijn bewoners is voor hem van geen belang.
Kan me iemand uitleggen waarom een gesloten akkoord door hun vertegenwoordigers nog eens op de korrel moet genomen worden door een minderheid fanatiekelingen.
200 niet verkozenen heethoofden beslissen over het bestuur van een stad van bijna 580 000 inwoners dat is toch al te gek.
Ging Vlaanderen niet onafhankelijk worden als er geen Belgische regering meer kon gevormd worden? Kan iemand dat die rode Conner eens influisteren?
De tricolore NV/SA, Bart De Wever, Conner Rousseau, Sammy Madhi, GL Bouchez en Maxime Prévot, brothers in crime, gaat Vlaanderen niet onafhankelijk maken.