Gedurende decennia stond Zweden model voor de progressieve balans tussen welvaart producerend kapitalisme en sociale gelijkheid. Een progressieve, pacifistische maatschappij; de toekomst van Europa zeg maar. Maar de vele scheuren in de Zweedse maatschappij laten steeds duidelijker een ander, minder fraai beeld zien, namelijk dat van een land in een diepe identiteitscrisis. Zweden was jarenlang een toonbeeld van stabiliteit, maar nu zijn onzekerheid en onveiligheid twee woorden die het best de Zweedse alledaagse realiteit omschrijven.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
De werkloosheidsgraad bedraagt er 9 procent, jongeren vinden geen job en de openbare instellingen – ooit de fierheid van elke Zweed – zakken ineen. De Zweedse scholen die ooit tot de beste in Europa behoorden, leveren honderdduizenden analfabeten af. Ook het gezondheidswezen ligt op apegapen. Maar het is vooral de onveiligheid die bijzonder in het oog springt. Het land stapelt vuurgevechten, moorden en bomaanslagen op, tegen een ritme dat doet denken aan minder ontwikkelde landen. Zo waren er in 2023 meer dan 140 bomaanslagen. Sommige kleinere steden kapseizen door de criminaliteit.
Massamigratie die niet zonder gevolgen bleef
Voor wie de ogen wijd open houdt, is de link tussen de snelle achteruitgang van het land en de massamigratie overduidelijk. Op een tijdsspanne van 30 jaar heeft Zweden meer dan 2 miljoen migranten in het land binnengelaten, soms afkomstig uit oorlogszones of uit gebieden met een totaal andere cultuur en manier van leven. Dit zorgde voor zware demografische en maatschappelijke verschuivingen in een land als Zweden, met zijn 10 miljoen inwoners. Het door links zo geprezen ‘multicultureel samenlevingsmodel’ vervelde tot een ‘naast elkaar leven’, of zelfs ‘tegenover elkaar leven’.
De politieke, culturele en maatschappelijke elite van Zweden weigerde de evolutie waar te nemen, te benoemen en te corrigeren. Ze sloot zich op in een progressief dogmatisme. De Zweedse kiezer corrigeerde deze maatschappelijke evolutie en stemde de linkse partijen naar huis. Een centrumrechtse regering – met gedoogsteun van radicaal rechts – nam het roer over en beloofde de nodige hervormingen door te voeren.
Zeker, er werden harde en noodzakelijke maatregelen doorgevoerd, maatregelen die vooral illegale migratie zullen afremmen. Maar wat tot hiertoe niét gebeurde, is het in vraag stellen van het progressieve maatschappijmodel zelf, van de woke- en andere progressieve premissen waarop de maatschappelijke en politieke ontsporing in Zweden kon plaatsvinden. Het lijkt alsof centrumrechts de ruggengraat mist om de kernwaarden aan te pakken.
Dit staat heel Europa te wachten!
Ik zal nooit vergeten dat er ergens 10 of 15 jaar geleden de stembusgang ferm naar rechts, zijnde anti ongebreidelde immigratie oversloeg.
De letterlijke woorden van een toenmalig premier waren:” we zullen die ruk naar rechts counteren met nog soepelere immigratie wetgeving om de rechtse kiezer af te straffen”. Dat ging goed en de eindbalans is zo klaar als een klontje.
Ik ben niet het type van leedvermaak maar in deze: mooie boemerang in jullie linkse, betweterige, fascistische snuit.
Ik heb van mijn boemerang een stuk gezaagd zodat hij recht op hun snuit terecht komt als ik hem smijt.