Federaal minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) heeft ruzie met NMBS-topvrouw Sophie Dutordoir. Hij verzet zich tegen de sluiting van 44 stationsloketten, terwijl hij deze plannen aanvankelijk had goedgekeurd. De liberale MR zag zijn kans schoon om Ecolo af te schilderen als een bende fundamentalisten en de minister als een leugenaar. De PS bekijkt het spektakel met enig plezier vanop afstand. De MR-Ecolo-ruzie leidt de aandacht af rond het onderzoek naar het gesjoemel bij intercommunale Nethys.
In de Waalse regering verloopt de samenwerking tussen de MR en Ecolo min of meer normaal. Dat is opvallend, want Ecolo is niet nodig in de meerderheid en de liberalen zouden het de Waalse groenen knap moeilijk kunnen maken. Dat het daar zo rustig blijft, is omdat partijvoorzitter Georges-Louis Bouchez weinig interesse heeft voor het Waalse niveau.
Het is federaal dat de MR zich moet profileren als verdediger van de 30 procent rechtse Franstaligen. En dat doen ze het liefst door de groenen van Ecolo aan te vallen en af te schilderen als extremist en onbetrouwbaar. En zie, federaal minister van Mobiliteit Georges Gilkinet (Ecolo) gaf de MR een mooi politiek cadeau toen bleek dat de minister zich verzette tegen de plannen van de NMBS om 44 loketten te sluiten nu steeds meer reizigers hun ticket via internet bestellen. Het leidde tot spanningen tussen Gilkinet en NMBS-topvrouw Sophie Dutordoir, want de minister was aanvankelijk akkoord met de sluitingen. Er is sprake van “een vertrouwensbreuk”, aldus de NMBS.
Een aantal Franstalige liberalen ging vol op het orgel. Kamerlid Michel De Maegd had het over leugens van Gilkinet. Bouchez stelde op de RTBF-radio hetzelfde. Toen eind november 2020 de beslissing op de raad van bestuur van de NMBS werd genomen, was een regeringscommissaris namens Ecolo aanwezig. Terwijl Gilkinet beweert dat niemand van Ecolo aan de vergadering had deelgenomen.
Jennen van minister
Even zag het ernaar uit dat de MR het ontslag van Bouchez zou eisen, maar dat gebeurde niet. De aanvallen blijven beperkt tot het bekritiseren en jennen van de minister. Het is een manier voor Bouchez om aan te tonen dat de MR echt wel een rol speelt in de regering.
Dat men net Gilkinet in het vizier neemt is geen toeval. De minister van Mobiliteit vertolkte tot nu toe de gematigde Ecolo-stem in de regering. Wanneer staatssecretaris voor Gelijke Kansen Sarah Schlitz alleen in het Frans haar obsessie met gendergelijkheid verdedigt, gooit hij olie op de golven. Wanneer klimaatminister Zakia Khattabi plots over een CO2-taks begint, antwoordt Gilkinet dat dit niet in het regeerakkoord staat. De Ecolo-vice-premier is moeilijk ‘te pakken’, beseft men bij de MR en als die kans zich voordoet, laat men die niet liggen.
Dat de spanningen rond een NMBS-dossier hoog oplopen is evenmin toeval. Bij de MR is men nog altijd gefrustreerd dat haar minister van Mobiliteit Jacqueline Galant in 2016 moest opstappen voor wat men een minder zware fout vindt. Galant had ontkend dat ze op de hoogte was van een rapport over de gebrekkige beveiliging van de luchthaven van Zaventem terwijl dit wel het geval was. De MR is nu op ramkoers met Ecolo. Zelfs als het stof straks gaat liggen, is het gewoon wachten op de volgende ruzie.
Stéphane Moreau
Bij de grootste Franstalige partij, de PS, vindt men dat allemaal niet erg. Het leidt de aandacht af van het voor de socialisten pijnlijke onderzoek naar gesjoemel bij de Luikse intercommunale Nethys. De PS-top dacht dat de rust na de arrestatie van ex-topman en ex-PS’er Stéphane Moreau zou terugkeren, maar dat is ijdele hoop. Vorige week vrijdag viel het gerecht binnen in het bureau van Waalse parlementsvoorzitter Jean-Claude Marcourt (PS). Men verdenkt deze Luikenaar en ex-Waals minister niet van directe betrokkenheid bij het gesjoemel, maar hij zou aan Moreau en zijn bende altijd groen licht hebben gegeven.
Bestuurder zelf is Marcourt nooit geweest bij Nethys. Als Waals minister van Economie kon dat niet. Maar hij heeft wel een aantal decreten in die zin laten aanpassen dat het voor een intercommunale als Nethys gemakkelijker werd om in belangrijke mate te genieten van de winsten die de activiteiten van dochterondernemingen in de kabel- en energiesector opbrachten. De PS is in dit dossier nog niet buiten schot.
