Het mooie en landelijke Huldenberg, tussen Overijse en Leuven, was in het voorjaar van 2001 opnieuw de ‘place to be’ voor royalty-watchers. Die hadden – ‘gewapend’ met fototoestellen en verrekijkers – postgevat bij de parochiekerk.
Daar vond immers de uitvaart plaats van graaf Evrard de Limburg Stirum (73), een telg van de oude Europese adel én een goede vriend van de koninklijke familie. De graaf raakte ook even bekend toen hij op televisie getuigde over zijn strijd tegen longkanker.
“Niemand komt op deze wereld om er te blijven.” Met deze bedenking leidde graaf Evrard zijn eigen doodsbericht in, dat hij enkele maanden voor zijn overlijden zelf schreef. Opmerkelijk: in de kerk zit dan ook de stokoude moeder van de graaf.
Oud geslacht
Graaf Evrard de Limburg Stirum behoort tot één van de oudste adellijke families van ons land. Zijn moeder (1905-2007) droeg de titel prinses de Croÿ en zijn echtgenote Hélène d’Orleans (°1934) is een dochter van de graaf van Parijs, een familie die nog altijd aanspraak maakt op de Franse kroon.
De wortels van de familie de Limburg Stirum gaan zelfs helemaal terug tot 900, toen de voorvaderen van Evrard de titel graaf van het Heilig Rijk droegen.
De graaf zelf is net als zijn vader en grootvader burgemeester van Huldenberg geweest. Hij was Ridder in de Orde van Malta en Ridder in de Kroonorde.
Zijn schoondochter, voormalig fotomodel Katia della Faille de Leverghem, zet dan als schepen die traditie van Evrard voort in Huldenberg. Katia is gehuwd met Thierry de Limburg. Ze hebben twee dochters.
Évrard de Limburg Stirum was zelf de oudste van zes kinderen van graaf Thierry François-Xavier de Limburg Stirum (1904-1968) en prinses Marie-Immaculée de Croÿ (1905-2007).
Thierry de Limburg Stirum (1904-1968) was, net als zijn vader Évrard de Limburg Stirum (1868-1938), burgemeester van Huldenberg, en net als zijn grootvader Thierry de Limburg Stirum (1827-1911) een historicus gespecialiseerd in de wereld van de heraldiek en genealogie.
De graaf was ook goed bevriend met koning Albert en koningin Paola, die een dag voor de begrafenis de familie in Huldenberg bezochten om hun medeleven te betuigen.
Rhodesië
Évrard de Limburg Stirum vervulde zijn dienstplicht bij de parachutistencommando’s. Na zijn huwelijk in 1957 met Hélène d’Orléans, prinses van Frankrijk, dochter van Henri d’Orléans, graaf van Parijs, trok hij zich terug als planter in Zuid-Rhodesië. Zuid-Rhodesië was tussen 1923 en 1980 de naam van het huidige Zimbabwe.
Politieke problemen in dat land dwongen hem op het einde van de jaren 1950 terug te keren naar België. Het echtpaar en hun vier kinderen vestigden zich dan op het familiedomein in Huldenberg.
De familie is tot vandaag verbonden aan het kasteel van Huldenberg. Het gebouw was oorspronkelijk ingericht volgens de Empirestijl in 1811, maar werd grondig verbouwd tijdens de Vlaamse neorenaissance (1926-1927). De druiventeelt onder glas werd ontwikkeld in de serres van het kasteel door de tuinman van baron Baudequin de Peuthy: Felix Sohie.
Volgens royaltykenner Jan Van den Berghe begon de nu verfranste, uit Nederland stammende familie de Limburg Stirum het Nederlands opnieuw als volwaardige taal te hanteren in de jaren dertig, toen een ‘freule’ in de ban kwam van de Vlaamse voorman Joris van Severen. Volgens journaliste Misjoe Verleyen van Knack was de echtgenote van Evrard actief in organisaties die een link hebben met Opus Dei.
Volkstoeloop
De uitvaart, die volgens het protocol startte met een rouwstoet van het kasteelpark naar de kerk, zorgde dan ook voor een volkstoeloop van nieuwsgierigen. Naar schatting duizend mensen overrompelden de straatjes naar de kerk. Kleine camera’s flitsten op als koningin Fabiola verscheen. Dat is iets minder het geval als ook Laurent opduikt.
“Acht jaar geleden maakten we deze drukte ook al eens mee. Dat was bij het huwelijk van een van de zonen van de graaf (Thierry huwde al in 1990, dus iets langer dan 8 jaar voor het overlijden van Evrard, red.). De royalty-watchers hadden we verwacht, ze zijn er bij elke gebeurtenis in de familie en tenslotte is de graaf onze bekendste inwoner”, vertelt een van de zes agenten in de media. Ze moeten alles in goede banen leiden.
Aan de uitgang van zijn goed gevulde Onze-Lieve-Vrouwkerk prijkten luidsprekers voor de honderden mensen die buiten moesten blijven.
Een koppel uit Tienen volgt het koningshuis al jaren. “En dat hebben we nu uitgebreid naar de hoogste adellijke families omdat die natuurlijk bevriend zijn met het koningshuis”, vertelt de vrouw glunderend in de media.
Jean uit Huldenberg is geen royaltykenner, maar wil ook wel een glimp opvangen van het chic volk dat vandaag passeert. Jean in de media toen: “De graaf was vaste klant in het restaurant van mijn zoon. Adel of niet, hij was ook iemand van ons. Hij was zelf een boer, zoals vele mensen van het dorp. Zes weken geleden kwam hij nog eten. Dit is de laatste keer, zei hij toen.” Dat laatste was correct.
Zolang de Vlamingen opkeken naar de adel, kon hen dit nog iets bijbrengen van wat stijl en voorkomen betekent. Nu hebben zij alleen nog de vulgariteit van de BV’s, die hen als voorbeeld wordt opgediend.