Nu de verkiezingen er in sneltempo zitten aan te komen, graven we dieper in de verkiezingsprogramma’s van de verschillende Vlaamse partijen. Vandaag werpen we een blik op Open Vld en haar standpunten omtrent abortus, euthanasie, draagmoederschap en softdrugs.
Abortus
Open Vld pleit al decennialang voor een liberalisering van de abortuswetgeving. In 2024 trekt de liberale partij opnieuw naar de kiezers met verdere versoepelingen omtrent deze netelige kwestie. De partij van premier De Croo wil de wettelijke termijn van 12 weken uitbreiden naar 18 weken en de verplichte wachttermijn van zes dagen afschaffen. Hiermee zit ze op quasi dezelfde lijn als de (extreem-)linkse partijen PVDA/PTB, Groen en Vooruit. Ook het recht op de keuze voor abortus moet verankerd worden in onze grondwet, zoals eerder deze maand in Frankrijk gebeurde.
Euthanasie
De euthanasiewet dient te worden uitgebreid, aldus Open Vld. De belangrijkste toevoeging is ongetwijfeld het mogelijk maken van euthanasie bij (jong-)dementie. Dit dient onder meer te gebeuren door het systeem van de wilsverklaring euthanasie te herzien. Vandaag strekt het toepassingsgebied van een dergelijke wilsverklaring enkel tot een onomkeerbare coma. Door deze wilsverklaring uit te breiden naar andere vormen van wilsonbekwaamheid, kan de deur worden geopend voor euthanasie bij patiënten die aan (jong-)dementie lijden.
Draagmoederschap
Een ander heikel thema is het draagmoederschap. De roep voor een duidelijk juridisch kader omtrent draagmoederschap klinkt vooral uit de LGBTQ-hoek, waar veel koppels met een onvervulde kinderwens blijven zitten. Open Vld wil deze kiezers tegenmoet komen door onder meer rechtszekerheid voor het kind, de wensouders en de draagmoeder te garanderen. Hoewel draagmoederschap een bijzonder precair ethisch thema is, lijkt de liberale partij weinig inhoudelijke vragen te stellen bij het debat, maar ook hier stevig aan de lijn van de individuele vrijheid vast te houden.
Softdrugs
Als het over softdrugs gaat, valt Open Vld met de deur in huis in haar partijprogramma: “Wij moeten cannabis uit de strafwet en dus uit de illegaliteit halen”. Het Canadese scenario zou als model moeten dienen, waarbij de productie, distributie en verkoop van cannabis door de overheid wordt gereguleerd en gecontroleerd. Een soepelere drugswetgeving zou dus niet alleen de staat ten goede komen (meer inkomsten), maar ook de gebruiker (een veilig product). Een bredere reflectie over druggebruik en haar gevolgen op samenleving, lichaam en geest blijft echter uit.
Voor wanneer postnatale abortus?