Joe Biden, Kamala Harris en Keir Starmer in de VS en het VK, en in eigen land figuren zoals Tinne Van der Straeten: de incompetentie spat ervan af, maar toch worden ze in de zelfbenoemde kwaliteitsmedia op handen gedragen. Rechtse media hebben er vaak weinig problemen mee zelf op de gebreken van rechtse politici te wijzen, terwijl linkse media zelfs na de val blijven volhouden wat voor supermensen linkse politici stuk voor stuk toch wel zijn.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Voor iedereen die kon zien, was het al lang duidelijk dat president Biden ernstige cognitieve problemen had, maar toch bleven de grote media tot de laatste dag volhouden dat er niets aan de hand was. Even ernstig is dat Harris geen dementie nodig had om totaal incompetent te zijn voor het hoogste ambt in de Amerikaanse politiek, maar toch werd ze door zowat alle toonaangevende media in de markt gezet als een uiterst competente politica.
Aan de rechterzijde zijn er echter weinig media die er moeite mee hadden en hebben om de onhebbelijke en ongemakkelijke kanten van Donald Trump te benoemen. Dit blad is er trouwens een van, en heeft er ook geen enkel probleem mee kritiek te leveren op rechtse politici en partijen, wanneer dat nodig is, en dat niet alleen in het buitenland, maar ook in het binnenland.
Links meerwaardigheidscomplex
Onderzoeken tonen aan dat mensen met een rechtse politieke voorkeur zich vaak kunnen voorstellen waarom iemand links stemt. Zij kunnen er ook goed mee leven dat iemand er een andere mening op nahoudt. Andere ervaringen kunnen aan de basis van die andere politieke mening liggen en mensen kunnen zich nu eenmaal ook vergissen.
Uit diezelfde onderzoeken blijkt echter ook dat mensen met een linkse mening zich vaak helemaal niet kunnen inleven in een rechtse mening en zelfs principieel weigeren een poging daartoe te ondernemen. Van veel begrip voor een rechts gedachtegoed is er dan ook geen sprake. Het is niet ongewoon dat linkse media een rechtse politieke mening afdoen als een symptoom van lagere intelligentie of boosaardigheid, of beide tegelijk. Een verdienstelijk rechts politicus als dusdanig erkennen, zit er dan ook maar zelden in.
Maar van de weeromstuit weigeren die linkse media ook de incompetentie of ongeschiktheid van linkse politici te erkennen. Een nogal onnozele rekenfout in het heetst van een debat in het Vlaams Parlement bleef Philippe Muyters van de N-VA nog jarenlang achtervolgen. Van der Straeten, die we nog niet de verantwoordelijkheid zouden geven om een batterij correct in een zaklamp te steken, mocht rustig rechtstreeks op antenne toegeven dat ze van rekenen met procenten geen kaas gegeten had. Maar toch bleven de kranten haar consequent omschrijven als een technisch sterke minister van Energie. Freya Van den Bossche bleef dan weer het antwoord schuldig toen haar tijdens een radio-interview gevraagd werd wat de vierkantswortel van 25 is.
Starmer kan het niet
Hetzelfde fenomeen zien we opnieuw aan het werk in verband met de politieke situatie in Groot-Brittannië. Je kan voor of tegen Labour zijn, maar dat er op voorhand al grote vraagtekens gezet konden worden rond de figuur van Starmer als mogelijke Britse eerste minister, daarover was eigenlijk elke discussie volkomen overbodig. Toch hielden de media vol dat we met hem eens zouden gaan zien wat we zouden gaan zien. Meer dan een jaar later kunnen we alleen maar vaststellen dat de regering-Starmer van de ene crisis naar de andere zwalpt, en dat Keir Starmer het niet kan. Toch blijven de gevestigde media volhouden dat hij op dit ogenblik de meest geschikte persoon voor zijn baan is.
Omgekeerd slaagt geen enkele krant erin te erkennen dat Nigel Farage misschien toch wel enig politiek talent heeft, laat staan dat hij misschien in de politiek is gegaan omdat hij oprecht het beste voor zou hebben met Groot-Brittannië. Overigens is er op dit ogenblik voor politieke wetenschappers waarschijnlijk geen gemakkelijkere manier om even in de internationale schijnwerpers te komen dan door het publiceren van een studie die aantoont dat de kiezers van Reform UK voornamelijk laaggeschoolde mannen zijn.
Unite the Kingdom-betoging
De manier waarop de media met twee maten en twee gewichten meten, heeft ongetwijfeld ook bijgedragen tot het succes van de Unite the Kingdom-betoging afgelopen zaterdag in Londen. Volgens schattingen van de politie namen tussen de 110.000 en 150.000 mensen deel aan de demonstratie, wat voor de meeste media trouwens als een complete verrassing kwam.
Dat geen enkele krant over de betoging kon berichten zonder de achtergrond van organisator Tommy Robinson nog eens omstandig uit de doeken te doen, past trouwens perfect in het gekende stramien. Blijkbaar vond zowat elke krant het daarbij nodig het strafblad van Robinson nog eens grondig te overlopen. We vermoeden dat het strafblad van Greta Thunberg al lang niet meer moet onderdoen voor dat van Robinson, maar als de arrestaties en veroordelingen van Thunberg al eens ter sprake komen, dan eerder als klacht over hoe onrechtvaardig het toch wel is dat een activist niet zomaar altijd en overal zijn zin kan doen, en niet als indirect bewijs dat ze alleen maar slechte bedoelingen zou hebben. Ook dat de naam Tommy Robinson een pseudoniem is, lijkt voor de meeste media toch maar verdacht. Waarschijnlijk beseffen diezelfde media niet dat die twee maten en gewichten, en het toedekken van linkse incompetentie, het protest tegen Starmer helemaal niet zal doen stoppen, maar eerder zal aanwakkeren.
Meer over het Verenigd Koninkrijk
