Onlangs bleek dat de rechtse, Waalse partij Chez Nous de populairste is op sociale media in Wallonië. Het was meteen de start van een hele reeks interviews die voorzitter Jérôme Munier (39) deed in de Vlaamse media. Niet in de Waalse. Geen enkel interview. Niet omdat Munier niet zou willen, wel door het heersende ‘cordon médiatique’. We praatten daarover, maar ook over identiteit, de dramatische financiële toestand van Wallonië en de extreemlinkse partijen PS en PTB.
Chez Nous bestaat nu ongeveer anderhalf jaar en we vroegen aan Munier wat de stand van zaken is bij zijn partij. “Wij hebben enorm veel gewerkt aan de structuur, de opbouw en de communicatie van onze partij. Wij leggen de nadruk op communiceren, communiceren, communiceren”, vertelt de perfect tweetalige Brusselaar. “De mensen zijn immers wel al overtuigd van ons programma. Dat zien we ook in de peilingen. Over identiteit en immigratie zitten we op de golflengte van de meeste Walen. Ons probleem is dan ook niet om de Walen te moeten overtuigen, wel om ervoor te zorgen dat de Walen ons leren kennen.”
België de optelsom van twee democratieën? Klopt van geen kanten. Particratie en democratie zijn tegengesteld. Heel simpel, in een democratie kiest de meerderheid van de kiezers over de bestuursvorm en de politicus wie als premier/president het land mag besturen. Een meerderheidsstelsel is een kiesstelsel, waarbij een partij in een gebied (district) een meerderheid moet behalen om zetels te veroveren. Er zijn hierbij twee mogelijkheden: een absolute meerderheid (meer dan de helft van de stemmen) moet worden gehaald of bij gebreke van absolute meerderheid, een tweede stemronde waarbij een relatieve meerderheid of pluraliteit volstaat. Het biedt de mogelijkheid aan de kiezers om zelf te beslissen aan welke kandidaten zij hun vertrouwen schenken. Een win win operatie voor België,de regio’s en het kiezerkorps. Kortom een democratisch kiessysteem en de mogelijkheid voor politieke stabiliteit.
Een democratie met dubbele besluitvorming is geen democratie. Als we met een nieuwe staatshervorming naar vier gewesten evolueren moeten we consequent overstappen naar een quadruplexe meerderheid. De Franstaligen hebben de Belgische democratie inde diepvries geplaatst.
Mijn bron en ergenis en motievatie om Vlaamse secessie te plegen. Exit Vlaanderen. Adieu la fédération Wallonie-Bruxelles. Confederalisme eventueel met Nederland en/of Groot-Hertogdom Luxemburg en de Duitse Ostkantons. Verschillende optie onderzoeken nu !