Terwijl Alexander De Croo in Davos buitenlandse investeerders lokt door samen met Bill Gates pinten te tappen in het Belgium House, zinkt België letterlijk en figuurlijk weg in zinkgaten, financiële putten en de moerassen van politiek wanbestuur. De Croo fietst richting een electorale ramp, maar geeft duidelijk aan het land niet te willen hervormen.
Om de haverklap zakt in Brussel een stuk wegdek in, wat leidt tot hallucinante beelden. De waterleidingen en rioleringen lekken als een zeef, waardoor heel wat grond wordt weggespoeld. Daardoor ontstaan in Brussel her en der zinkgaten. Het zou zomaar kunnen dat jouw geparkeerde wagen wat later twee meter dieper ligt.
Brussel zinkt weg
Vivaqua beheert in Brussel 3.000 kilometer drinkwaterleiding en 2.000 kilometer rioleringen. De Brusselse intercommunale bezwijkt onder een schuldenberg van 1 miljard euro, terwijl een kwart van het Brusselse rioleringsnet aan vervanging toe is. De renovatie verloopt tergend traag en geld is ervoor niet voorzien. Zowat een derde van de klanten kan of wil de waterfactuur niet betalen, onder meer omdat ze geen tussentijdse afrekening krijgen.
De redding zal zeker niet komen van de negentien gemeenten, want elf ervan staan onder financieel toezicht. Molenbeek heeft zelfs geen begroting voor 2024. Ook het Brussels Gewest zit aan de grond en heeft nu reeds een schuldenberg van 14 miljard euro. Op vraag van Cieltje Van Achter (N-VA) hoe het nu verder moet, antwoordde bevoegd minister Alain Maron (Ecolo) dat hij noch bevoegd noch verantwoordelijk is.
Directeur Vivaqua
Laurence Bovy is een typische PS-apparatsjik. Ze was jarenlang directeur van het kabinet van Laurette Onkelinx (PS) toen die vicepremier was. Als beloning werd ze tot directeur van de intercommunale Vivaqua gebombardeerd, goed voor 285.000 euro bruto per jaar.
Nochtans was Bovy de slechtste van de drie kandidaten die naar de job solliciteerden. Het headhuntingbureau Egon Zehnder schoof in 2016 twee kandidaten naar voren die veel competenter waren, maar de directeuren van het waterbedrijf kozen resoluut voor de slechtste kandidaat. De resultaten zijn ernaar. Johan Van den Driessche (N-VA) protesteerde heftig en noemde de aanstelling een evenaring van het surrealisme van René Magritte. Bovy was ook een tijdlang actief als voorzitster van de federale investeringsmaatschappij SFPIM, maar heeft daar ook geen potten gebroken.
Geen plan klaar
Nota bene deze week lekte vanuit de federale regering uit dat België een deel van de 4,5 miljard aan relancegeld vanuit de EU dreigt mis te lopen. Om de centen te krijgen, moeten de pensioenen op een duurzame manier worden hervormd, maar minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS) heeft nog geen plan klaar, terwijl dat nodig is om België niet verder in het financiële moeras te laten wegzinken.
“Het Rekenhof en de Inspectie van Financiën geloven niet dat de pensioenhervorming van Vivaldi zal volstaan om de 847 miljoen euro binnen te rijven”, liet Vlaams Belang-Kamerlid Ellen Samyn weten. Echte hervormingen blijven uit en de federale regering geeft niet de indruk de pensioenkosten binnen redelijke perken te houden. Integendeel. De pensioenbonus doet de kosten nog verder ontsporen. De eerste schijf van het relancegeld moest normaal vorig jaar in januari worden uitgekeerd. Maar de Europese Commissie blijft op haar honger zitten.
“Ik hoop dat wij als voorzitter van Europa niet met een blaam worden geconfronteerd”, liet Wouter Beke zich in de Kamer ontvallen. Sander Loones (N-VA) zwaaide met een brief van de Europese Commissie, waaruit blijkt dat de financiële duurzaamheid van de hervormingen niet gegarandeerd wordt.
Zolang de geldkraan richting het zuiden van het land open blijft staan, zullen er geen structurele hervormingen komen
Laksisme en electoralisme
De PS zit in Wallonië en Brussel al decennia aan de beleidsknoppen, maar heeft het nog steeds moeilijk met verantwoordelijkheid nemen. Wallonië worstelt met een historische achterstand. Federaal staatssecretaris voor Relance Thomas Dermine (PS) riep daar onlangs de sluiting van de Waalse steenkoolmijnen en de staalnijverheid als reden voor in. Maar Brusselse econoom Etienne de Callataÿ vindt die verklaring “een belediging voor Vlaanderen en de intelligentie”. Wallonië heeft al meer dan veertig jaar bestuursverantwoordelijkheid en is niet in staat gebleken om die negatieve trend te keren. De Callataÿ verwijt de PS laksisme en electoralisme.
Franstalige journalist Christian Laporte pleit in een opiniestuk voor dialoog om de problemen aan te pakken. Maar het is een illusie te denken dat dat binnen de huidige Belgische context nog kan. De Croo en Magnette staan met beide voeten op de rem. Zolang de geldkraan richting het zuiden van het land open blijft staan, zullen er geen structurele hervormingen komen. “Een vet zwijn weet niet dat een mager zwijn honger heeft. Dát is het probleem van Open Vld”, laat Els Ampe zich in De Zondag ontvallen. Maar het is intussen al decennia het probleem van de PS.
