Het is een onzalige Vivaldi-gewoonte geworden om de parlementaire werkzaamheden vooral in de Kamercommissies onmogelijk te maken door de stuitende afwezigheid van leden uit de meerderheidsfracties, zodat men niet geldig kan vergaderen. Nochtans, in zulke commissies wordt normaal het voorbereidende wetgevende werk gedaan en tevens zijn er geregeld hoorzittingen met specialisten allerhande. Er is niets zo gênant om iedereen die er wél is onverrichter zake weer huiswaarts te moeten sturen omdat ‘het quorum’ niet is bereikt. Maar het gebeurt de jongste jaren om de haverklap en… zonder verpinken.
Vorige week gebeurde er iets uitzonderlijks. De plenaire vergadering van de Kamer werd in het kerstreces bijeengeroepen om een wet te komen stemmen. Dat wil concreet zeggen: het Kamerpersoneel en een aantal fractiemedewerkers terug uit verlof, de gebouwen en de kantoren die verwarmd worden, de Kamerleden zelf die uit hun zesde vakantieperiode van het jaar worden opgeroepen om te komen ‘werken’. Kortom: de ganse parlementaire carrousel moest voor enkele uren draaien, met alle toeters en bellen die daarbij horen. De meerderheid moest echter ‘in aantal’ zijn om de wet erdoor te krijgen. Het was even bang afwachten, maar uiteindelijk zouden 106 Kamerleden opdagen, zo’n 70 procent van het totale aantal. Met 74 aanwezige voorstemmers had de meerderheid dus ruim voldoende steun. Er waren 19 tegenstemmen (VB en N-VA) en 13 onthoudingen, PTB/PVDA en Les Engagés, maar ook drie van de MR – de casinolobbyisten, zo wordt gefluisterd. Uiteindelijk bleek enkel de uiteindelijk machteloze oppositie grotendeels afwezig. Het was dus even de omgekeerde wereld…
Belastingen telkens weer
De Vivaldi-belastingregering zou evenwel haar reputatie alle eer aandoen, want er moest een reeks fiscale maatregelen – lees: nieuwe belastingen – gestemd worden. Waarover ging het precies? Het wetsontwerp Diverse Bepalingen van minister van Financiën Vincent Van Peteghem (cd&v) is wat men een ‘potpourriwet’ noemt. In zo’n wet zitten diverse aangelegenheden vervat die dan ‘en vrac’ in één beurt worden goedgekeurd.
Zo ging het hier over een verbeterde aangifte van huurprijzen en -lasten, de wettelijke basis – eindelijk – voor het fiscale gunstregime op de staatsbon van afgelopen september, het terugschroeven van de fiscale aftrek van kansspelen en weddenschappen, de verhoging van het maximaal vrijgestelde bedrag voor de fietsvergoeding én de omstreden hervorming van de patrimoniumtaks voor vzw’s. Bij dat laatste knelde het schoentje een tijdje, waardoor het ontwerp niet meer voor het kerstreces door de plenaire vergadering was geraakt. De oppositie speelde het hard (en lang) en vertolkte de alarmkreten vanuit de deelstaten luid, waardoor uiteindelijk vzw’s van sportclubs, zorginstellingen, cultuurcentra, scholen en dierenasielen toch een vrijstelling zouden krijgen.
In globo ging het om een pakket van zo’n dikke 160 miljoen euro dat gestemd moest worden voor 1 januari, want de regering had het bedrag al ingeschreven in de begroting voor 2024. Mocht die stemming in 2024 zijn gebeurd, met terugwerkende kracht dus, dan was er een groot risico. In het verleden werden dergelijke trucs namelijk steeds vernietigd door het Grondwettelijk Hof.
Vernietigende reacties
Vooral sommige liberalen wilden van deze toestanden ietwat krampachtig een positief verhaal maken, kwestie van hun gekreukte imago wat op te poetsen. Tweeter Egbert Lachaert triomfeerde zo dat de meerderheid tijdens de kerstvakantie in de Kamer wél aanwezig was om te komen werken, terwijl de oppositie zelf niet voltallig was. Dat het ging om het heffen van belastingen, zei hij er wel niet bij…
De reacties op X waren dan ook vernietigend. Iemand zei het zo: “Wanneer ‘aanwezig zijn’ (om belastingen nog maar eens te verhogen) de grootste verdienste wordt van de Vlaamse liberalen, moeten we dan eigenlijk blij of teleurgesteld zijn?”
