“Ons land heeft onroerende goederen: gebouwen, gronden… Maar er zijn ook gemeenschappelijke schulden. Op basis van welke criteria zouden die verdeeld worden?”
Deze vraag werd gesteld door een PAL-abonnee. Belangrijk, want niet alle eigendommen bevinden zich binnen het huidige België en kunnen op basis van de nieuwe landsgrenzen verdeeld worden.
De vraag
Wat met de openbare gebouwen, instellingen, gronden en schulden van België na de splitsing?
Het antwoord
Heel wat gebouwen en gronden zullen op basis van de nieuwe landsgrenzen verdeeld kunnen worden. Andere gebouwen, bijvoorbeeld in het buitenland, zouden met behulp van een verdeelsleutel aan Vlaanderen dan wel Wallonië verdeeld worden.
Onroerende goederen in het binnenland
Aangezien er in België nu al relatief uitgebreide regionale regeringen actief zijn, is het logisch dat alle gebouwen en gronden die in handen zijn van de Vlaamse overheid, aan Vlaanderen toebehoren. De onroerende goederen van de Waalse overheid, zijn voor Wallonië. Gebouwen en gronden die nu in handen zijn van de Brusselse en federale overheid, zullen op basis van een verdeelsleutel verspreid moeten worden. Gebouwen en gronden die in Vlaanderen liggen, zouden wellicht voor Vlaanderen zijn. Als blijkt dat de waarde van federale gebouwen en gronden in het ene landsdeel groter is dan in het andere, zal er wellicht een compensatie betaald moeten worden.
De Vlaamse en Waalse overheden hebben momenteel ook gronden en gebouwen in elkaars grondgebied. De exacte aantallen daarvan zijn niet bekend, maar de waarde wordt geschat op “enkele honderden miljoenen euro’s”. Ervan uitgaande dat er geen muur tussen Vlaanderen en Wallonië komt en dat Vlaamse en Waalse militairen elkaar aan de grens niet zullen bekampen, zal zeker een deel van die gebouwen in ‘buitenlandse’ handen kunnen blijven.
Buitenlandse eigendommen
De Belgische staat bezit via verschillende instellingen, zoals de Regie der Gebouwen, de FOD Buitenlandse Zaken en Defensie ook gebouwen in het buitenland. Denk aan de gebouwen waarin de ambassades gehuisvest zijn, militaire bases en gronden die in het kader van ontwikkelingssamenwerking aangekocht zijn. Daarnaast heeft België ook wat cultureel erfgoed in het buitenland. Denk aan het Hôtel de Cluny in Parijs, dat sinds 1927 eigendom is van de Belgische staat.
Ook dergelijke onroerende goederen zouden op basis van een billijke verdeelsleutel verdeeld worden. Gebouwen als het Hôtel de Cluny, waar de Franstaligen meer affiniteit mee hebben, zouden dan eerder richting Wallonië gaan. Andere gebouwen en gronden zouden eigendom van Vlaanderen worden.
Alles openbaar verkopen aan de hoogste bieder en fair verdelen over de gemeenschappen.
Ik verwacht niet veel redelijkheid van de Waalse overheid: de frantaligen vinden nu al dat Vlaanderen hen ontstolen werd (zij waren vroeger overal de baas).