Wie België absoluut wil behouden, moet gaan naar een structuur met vier sterke gewesten. “Idealiter ga je dan Brussel ook territoriaal uitbreiden, tot de oude provincie Brabant.” Dat vertelde politicoloog Nicolas Bouteca (UGent) in een interview in ’t Pallieterke. Maar wat bedoelt hij daar precies mee?
Bij de meeste politieke partijen is er weinig animo voor een staatshervorming. Toch blijft het idee leven om België nog éénmaal grondig te hervormen, zodat Vlaams-nationalisten nadien de toekomst van het land moeilijker kunnen bedreigen. Het idee komt erop neer dat België zou bestaan uit vier gelijkwaardige, volwaardige gewesten: Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de Oostkantons (Ostbelgien). “Ik ga heel ver mee in de hypothese dat je België wil behouden, hé”, vertelt Nicolas Bouteca. Hij stelt dat het huidige federale systeem enorm bipolair is: Nederlandstaligen versus Franstaligen. Door vier volwaardige gewesten te vormen, zou er vervlechting ontstaan. “We zullen wisselende coalities krijgen: de ene keer zijn Vlaanderen en Brussel het met elkaar eens, de andere keer zijn het Franstalig en Duitstalig België die in een bepaalde discussie aan hetzelfde zeel trekken.”
Bouteca stelt echter dat die wisselende coalities enkel mogelijk zijn als Brussel territoriaal uitgebreid wordt. Momenteel is de hoofdstad de facto Franstalig, waardoor Walen en Brusselaars in quasi elke discussie aan dezelfde kant staan. “Maar als je Brussel zou gaan vergroten tot de oude provincie Brabant, kan je die wisselende coalities wel krijgen. Economisch gezien zou dat een zeer sterk gewest worden en bovendien zou de verhouding Franstaligen-Nederlandstaligen ongeveer fiftyfifty zijn.”
Territorium van Brussel
Het territorium van Brussel staat al ter discussie sinds het begin van de Belgische staat. De annexatie van randgemeenten en zelfs voorsteden is al lang de droom van partijen als het FDF. DéFI blijft ervoor pleiten om de gemeenten van de Vlaamse Rand bij Brussel te voegen. In het verleden werd al geregeld gepleit voor samenwerkingsverbanden met de provincies Waals- en Vlaams-Brabant, rond ruimtelijke ordening, wegenbouw, mobiliteit, economie…
De oude provincie Brabant werd in 1995 gesplitst, maar in het verleden zijn er al poginkjes geweest om tot een hereniging te komen. Zo pleitte Olivier Maingain in 2007 voor een tweetalige provincie Brabant en diende Roland Duchâtelet een jaar later een voorstel in om een viertalige provincie Brabant op te richten.
België veiligstellen
Een Brussel van 4 gewesten is volgens veel Franstalige partijen een manier om België definitief te hervormen en veilig te stellen. Bovendien is het nog maar de vraag of er effectief wisselende coalities zouden zijn, in een België van vier gewesten. De meeste Belgische partijen zijn immers (succesvol) actief in drie van de vier gewesten: zo staat de PS sterk in Brussel, Wallonië en de Oostkantons. De Vlaamse partijen kunnen enkel sterk staan in Vlaanderen, terwijl de Franstalige partijen er een extra blokkeringsmogelijkheid bij krijgen door hun aanwezigheid in Ostbelgien. Het klopt dat Vlaamse partijen ook in Brussel en zelfs in Wallonië opkomen, maar dat succes blijft beperkt.
Vooral de Frans- en Duitstaligen zouden gebaat zijn bij een ‘Belgique à quatre’. “Wij verdienen het om een volwaardig gewest te zijn”, vertelde oud-minister-president Karl-Heinz Lambertz in ’t Pallieterke. Zij zouden op die manier niet meer afhankelijk zijn van Wallonië voor de economische en andere bevoegdheden. De Vlaams-nationalistische partijen doen het echter af als een strategie van de Franstaligen om hun greep op België te versterken.
Ik zou dan wonen in Rotselaar/Rotselaer (in het Frans gebruikt men de oude spelling van Vlaamse plaatsnamen, zoals Coxyde). Ik zou dan wonen op de Steenweg op Wezemaal/Chaussée de Wezemael. Het personeel van de gemeente zou dan Frans moeten kunnen spreken. Is deze man op zijn kop gevallen ?
…en blijven botsen!!!
Het moet Chaussée de Wesemael zijn (P. LAROUSSE, Nouveau dictionnaire illustré, 1891, blz. 1134).
Het is mij onduidelijk waarom iemand van de hele provincie Vlaams-Brabant een tweetalig gewest wil maken. Want dat is de consequentie van een uitbreiding van Brussel. Er zijn twee opties: Een onafhankelijke Republiek Vlaanderen of indien niet anders kan een confederaal België met z’n tweeën. Dat Vlaanderen zal zoals veruit de meeste landen van Europa ambtelijk ééntalig zijn. Of Brussel deel moet uitmaken van Vlaanderen is nog een discussie waard.
Bouteca heeft een zeer pretentieus inzicht wat het onoogelijke en onwerkbare Belgique betreft.
In Europees perspectief verdwijnt dit onbestuurbare gedrocht en wordt Wallonië bij Frankrijk (la mère patrie) gevoegd.
Vlaanderen zal in zijn eigen belang meer toenadering zoeken tot Nederland om zo een Europese maritieme cluster van werelformaat te vormen. Brussel met zijn pretentie moet maar zijn eigen keuze maken. De ideeën van Boeteca zijn definifief voorbijgestreefd….
Trouwens, wat Duistalig België betreft, die mogen van mij ook terug naar de de grote ‘heimat’…
En dat allemaal omwille van een of ander hersenspinsel dat een staat binnen de huidige grenzen moet blijven bestaan en dat buitengrenzen voortaan onbeweeglijk zouden zijn. Van veel historisch inzicht getuigt dat toch niet. En die man wordt betaald om die hersenspinsels te verwoorden? En ernstig genomen?! Wat een rare planeet is dit toch.
Laten we pragmatisch blijven. Vlaanderen moet Brussel (het huidige hoofdstedelijke gewest en geen morzel grond meer) loslaten, want het is het de facto toch al lang kwijt. Daarna moet Plan N van professor Matthias Storme uitgevoerd worden. Vlaanderen sluit een confederatie met Nederland, heeft daarmee haar de facto onafhankelijkheid en zet instellingen als de EU buitenspel om een Catalonië-scenario te vermijden. De rest is zever.
Confederatie met Nederland: klinkt goed, MAAR!
Nederland is onder Rutte volledig de extreem-liberale toer opgegaan, het Verenigd Koninkrijk achterna. Systematische afbouw sociale zekerheid, flexbanen, ZZp’ers. Dat gaat dus niet!
Bovendien: lang gewerkt in Nederland. Ze interesseren zich niet voor Vlaanderen. Kortom, het is geen optie.
Een betere optie: een nieuwe grondwet vanaf nul. Twee gewesten, de discriminerende erkenning weg van bepaalde godsdiensten wel en van andere niet, de monarchie? Grondwet van 10 artikelen of zo, louter de basis.
Haalbaarheid: mits blokkeren vorming federale regering tot de Franstaligen toegeven. Zwak punt: Vlamingen geven altijd toe.
Dat de Nederlandse regering nergens op lijkt, weet ik ook wel. Er zijn genoeg Nederlanders die daar tegen zijn. Er is onder de Nederlanders zeker wel een groot draagvlak voor een confederatie met Vlaanderen, maar dat zijn vooral mensen buiten de Randstad. Binnen de Randstad interesseert niemand zich zelfs voor andere Nederlandse provincies, laat staan voor Vlaanderen, daar hebt u gelijk in. De typische Randstadter beantwoordt dan ook aan het cliché van de ‘arrogante Hollander’. Maar dat vinden ze binnen Nederland (maar dus buiten de Randstad) even zeer!
Een België 2.0 is een hersenspinsel van u. Het is onhaalbaar, dus gezever. Lees Plan N van die professor maar eens!
Haalbaarheid: mits blokkeren vorming federale regering tot de Franstaligen toegeven. Zwak punt: Vlamingen geven altijd toe (Citaat). Aantal Nederlandstalige partijen: 7, waarvan 2 (nationale) tweetalige partijen PVDA/PTB en Groen/Ecolo; 3 tricolore partijen CD&V, OVLD en Vooruit; 1 Vlaamse light partij N-VA en 1 Vlaamsnationale partij> het Vlaams Belang. Conclusie: De interne 5de kolonne (Belgische systeempartijen) in Vlaanderen vormt de belangrijkste hindernis voor de democratische emancipatie van Vlaanderen en gelijke burger- en taalrechten. Precies omdat de systeempartijen zich laten corrumperen, door de Franstaligen, telkens communautaire dossiers op de agenda verschijnen. Dat zal niet anders zijn met gesprekken over confederalisme. Vlaanderen heeft nood aan Vlaamse partijen die bereid zijn een verklaring af te leggen waarbij zij zich engageren een thuisland voor de Vlamingen te creëren. Naar analogie met de Balfourverklaring (1917) die aan Rothschild een thuisland beloofde in Palestina voor de Europese joden. Alleen in een onafhankelijk Vlaanderen zullen Vlamingen een volwaardig burgerschap verwerven. In België zullen wij altijd door de Franstaligen als minderwaardige burgers en volk behandeld blijven worden.
Vind ik ook, al de rest is praat voor de vaak
De Oostkantons mogen van mij bij Vlaanderen komen en deel uitmaken van Vlaanderen,geen afzonderlijk gewest.Napoleon verklaarde in de Assemblée in 1805 dat la Wallonie ,c’est la France et ça restera la France,wel laat ons het aan hen teruggeven of Macron een arme en communistische staat erbij wil is een andere vraag.
Wallonië is inderdaad Frankrijk. Reden waarom ze zich la “Communauté Française” noemen. Maar in het huidige Frankrijk zouden ze gelijke rechten genieten… En hun Belgische privilegies (politiek en economisch) verliezen. Binnen de Belgische structuren koloniseren de Franstaligen Vlaanderen. De creatie van het Vlaams parlement (in de volksmond parochieraad) verandert niets aan de machtscontrole van de Franstalige Belgen. De onafhankelijkheid van Algerije is ook niet zonder slag of stoot gegaan, zelfs niet met de steun van de Franse president, Charles Degaulle, wegens het verzet van les Pieds noirs (Franse kolonisten) die weigerden hun greep het Noord-Afrikaanse land vrijwillig te lossen. De Franstalige politieke partijen, in België, zijn de hedendaagse versie van les “Pieds noirs”. Zij weigeren op hun beurt de democratische besluiten genomen door het parlement met een Vlaamse meerderheid te erkennen. Zie recente verklaring van de PS’er Paul Magnette die het confederalisme, in casu politieke en economische machtsdeling) formeel afwijst. Zelfs rechtse dissidenten binnen de Franstalige gemeenschap wordt toegang geweigerd tot de Franstalige media (le cordon médiatique). In Franstalig België (Wallonië en Bruxelles) heerst de geest, en dus de censuur, van het (linkse) Poetinisme. Politieke stemmen die botsen met de Linkse of liberale Franstalige canon worden als toxisch beschouwd en zijn bijgevolg strijdig met de Mensenrechten. Die theorie is zelfs straffer dan wat Poetin in Rusland ooit kon bedenken.
De uitbreiding van Brussel is sociologisch al een feit, waarom dan niet politiek? Een vergroting zou op het vlak van dienstverlening (bv openbaar vervoer) zeker goed uitkomen voor de Randbewoners. Persoonlijk zou ik Brussel niet naar de volledige Brabantse provincies uitbreiden, maar voldoende overwegend Nederlandstalige arrondissementen toevoegen, zodat ook Vlaamse partijen meer invloed hebben op de Brusselse politiek.
De uitbreiding van Brussel tot negentien gemeenten heeft geleid tot de totale verfransing van die Vlaamse gemeenten. Dank zij de nep tweetaligheid. Uw suggestie sluit aan bij de visie van geradicaliseerde Brusselse franskiljons die dromen van gans Vlaams-Brabant op te slorpen. Overigens steunt de taaldiscriminatie van het Nederlands op het Franstalig taalextremisme in Brussel, die Nederlandstaligen beschimpen als incivieken wanneer die hun taalrechten durven opeisen.
Bij uitbreiding van Brussel met de Vlaamse Rand wordt deze gewoon platgewalst door de franstaligen. Gebeurt nu al. Er is een gigantische verstedelijking aan de gang. Wie komt daar wonen denk je?
Brussel territoriaal uitbreiden om België te redden (texto). Door wie wordt België dan wel bedreigd? Alvast niet door de Nederlandstalige B-partijen (N-ZA, CD&V, Vooruit, OVLD, Groen en de PVDA).