Het is 26 december 2004. Op Tweede Kerstdag vindt er in de Indische Oceaan een zware zeebeving met een kracht van 9.1 op de schaal van Richter plaats. De beving veroorzaakte een tsunami die zich in verschillende richtingen over de Indische Oceaan verplaatste met een snelheid van 900 kilometer per uur. Waar de vloedgolf op land stuitte, kon deze een hoogte van tien meter bereiken.
De tsunami eiste een enorme menselijke tol: naar schatting 230.000 mensen kwamen om het leven, terwijl miljoenen anderen gewond raakten of hun huizen verloren. Het epicentrum van de ramp lag nabij de kust van Sumatra, Indonesië, waardoor dit land het zwaarst werd getroffen. Vooral in de provincie Aceh werden hele dorpen weggevaagd. Ook landen zoals Sri Lanka, India, Thailand en de Malediven ondervonden enorme schade.
Enorme schade
De totale economische schade wordt geschat op 10 miljard dollar. De tsunami had niet alleen impact op mensen en infrastructuur, maar richtte ook ecologische schade aan. Mangrovebossen en koraalriffen, die normaal gesproken een natuurlijke bescherming tegen stormvloeden bieden, werden op veel plaatsen vernietigd. Het afval en de chemische stoffen die door de tsunami werden meegesleurd, vervuilden de kustwateren en brachten schade toe aan de lokale biodiversiteit.
De tsunami wordt gezien als een van de ergste natuurrampen in de moderne geschiedenis. De vloedgolf was zo groot en verspreidde zich zo ver, dat er honderden doden vielen in Somalië. Ook in Australië werd melding gemaakt van vloedgolven. Bij de ramp kwamen 10 Belgische toeristen om het leven.
Meer ‘dag op dag’
