Wat is er van de Fortuyn-revolte over, 15 jaar na de moord? De Lijst Pim Fortuyn werd een gigantische mislukking. Eens de charismatische leider wegviel, ging de partij aan interne ruzies ten onder. Rita Verdonk (Trots Op Nederland) en Marco Pastors (Eén NL) mislukten met hun politieke bewegingen, die zich op het gedachtegoed van Fortuyn beriepen.
De elite, waartegen de Nederlandse socioloog zich zo hartstochtelijk verzette, zit nog steeds in het zadel. De achterkamertjespolitiek is terug van nooit weggeweest. En de moordenaar? Die loopt vandaag weer vrolijk en vrij rond!
Leefbaar Rotterdam
Toch is de erfenis niet helemaal verkwanseld. De moord is niet helemaal ‘zinloos’ geweest. De problematiek rond migratie en islam is bovenaan de agenda gekomen en werd door heel wat partijen overgenomen. Ook de analyses die Pim maakte over de welvaartsstaat (de sociale zekerheid wordt onbetaalbaar en er moet meer marktwerking in de publieke sector komen) zijn gedeeltelijk in de praktijk gebracht.
Daarnaast is Leefbaar Rotterdam, de lokale partij waarvan Fortuyn in 2002 lijsttrekker was, vandaag nog altijd de grootste partij in de havenstad. Niet alles is dus een maat voor niets geweest.
Thierry Baudet
Toch gebiedt de eerlijkheid om te zeggen dat niemand écht in de voetsporen van Pim Fortuyn is kunnen treden. Geert Wilders bespeelt het islamthema, maar hij staat intellectueel zwakker dan ‘de Goddelijke Kale’. Ook qua charisma schiet Wilders te kort. In Nederland spiegelt de jonge conservatieve schrijver en doctor Thierry Baudet zich qua stijl en politieke standpunten aan Pim Fortuyn.
Baudet haalde bij de jongste verkiezingen voor de Tweede Kamer, met zijn politieke partij ‘Forum Voor Democratie’, twee zetels. Voorlopig een bescheiden succes. De toekomst zal uitwijzen in hoeverre Baudet zowel op vlak van persoonlijkheid als op vlak van electoraal succes, een nieuwe Fortuyn kan worden.
Geen Vlaamse Pim
In Vlaanderen is er vandaag niemand die de erfenis van Pim Fortuyn afdoende in ere houdt. Het Vlaams Belang is weliswaar rechts-populistisch en focust, net als Pim Fortuyn, op de bedreigingen van de radicale islam. Op sociaaleconomisch vlak is het VB echter een pak linkser (lees: meer welvaartsstaat, minder vrije markt) dan Fortuyn. Die laatste moest trouwens niets weten van de figuur Filip Dewinter.
De visie die de N-VA hanteert in Antwerpen op vlak van stadsvernieuwing en lokaal beleid, is deels overgenomen van de fortuynisten van Leefbaar Rotterdam. Toch gaat de Nieuw-Vlaamse Alliantie lang niet ver genoeg in haar kritiek op de islam, om werkelijk als ‘fortuynistisch’ te kunnen gelden. Jean-Marie Dedecker en zijn LDD komen waarschijnlijk, alles bij elkaar opgeteld, nog het dichtst in de buurt van de ‘fortuynistische’ ideologie in Vlaanderen.
