Jongens, jongens, wat een mediaheisa rond het eerste spuitje met het vaccin. We kregen een ‘live’ verslag te zien op onze televisiezenders en de kranten stonden vol met artikels over ‘het eerste spuitje’.
Maar België zou België niet zijn als er hier niet één, maar drie ‘eerste spuitjes’ zouden zijn. Zelfs het toedienen van het vaccin is communautair geladen. Op hetzelfde ogenblik, stipt om 11 uur, kregen een Vlaming, een Waalse vrouw en een Brusselaar een inspuiting. Symbolisch één bewoner uit elk gewest. En ja, in elk Gewest mocht een minister zichzelf in de kijker zetten tijdens het ‘eerste spuitje’. In Vlaanderen was dat minister Wouter Beke. Je moet maar durven.
Normaliter zouden de vaccinaties in Vlaanderen dan dezelfde dag en de dagen erna van start gaan in andere Vlaamse woonzorgcentra, maar dat was dan weer niet naar de zin van Wallonië en Brussel. En Vlaanderen boog wederom deemoedig het hoofd en gaf toe aan de Franstalige politieke druk om pas gezamenlijk op 5 januari met de algemene vaccinatie van start te gaan. Een ploeg van 11 miljoen? Vergeet het!
Covid-19 bracht ons niet alleen familiale, economische, financiële, medische en psychische ellende. Er waren de duizenden families die een dierbare moesten afgeven, en dat is natuurlijk heel erg. Maar op politiek vlak maakte Covid-19 ook een en ander duidelijk: aan Vlaamse kant stokte de Vlaamse natievorming. Jan Jambon verklaarde ergens in een interview “dat hij sinds maart dag en nacht bezig was met de maatregelen rond corona”. We willen hem best geloven, maar het betekent effectief dat er voor verdere Vlaamse natievorming nauwelijks tijd was. Vlaanderen volgde gedwee de richtlijnen van de federale regering. Op geen enkel moment kon (of wilde) de minister-president van Vlaanderen zich profileren. We hoorden enkel herhalen dat “het nu niet het moment was om communautaire spelletjes te spelen”. Dixit onze Vlaamse politici. Aan Franstalige kant stopten nochtans de communautaire spelletjes niet. In meer dan één geval waren het de Franstaligen die er ‘hun’ maatregelen doordrukten.
Wat Covid-19 ook duidelijk maakte, was dat dit land bewoond wordt door ‘moeilijk bereikbare bevolkingsgroepen’. We zijn benieuwd hoe deze ‘bevolkingsgroepen’ zich met oudejaarsavond gaan gedragen. Hopelijk is de politie op alles voorbereid, want ik vrees voor heel veel ‘vuurwerk’.
Ik wens u en uw dierbaren een mooi eindejaar en een voorspoedig 2021. En wij, medewerkers van ’t Pallieterke, staan paraat om u ook volgend jaar elke week te voorzien van het nodige leesvoer. Samen tellen we af naar betere tijden.
