Op twee vlakken krijgen we meer en meer te maken met nieuwe vormen van censuur. Enerzijds zijn er de ingrepen van de Big Tech. Daarover leest u meer in de column van Jurgen Ceder. Anderzijds zijn er allerlei ministers die verschillende initiatieven nemen om de vrije meningsuiting te beteugelen.
Minister van Justitie Vincent Van Quickenborne heeft vorige week een opiniestuk gepubliceerd in De Morgen. Ik citeer (ingekort): “Als minister van Justitie wil ik straffeloosheid tegengaan. Voor alle misdrijven, dus ook als het gaat over aanzetten tot haat en geweld. Dit moet voor een correctionele rechtbank vervolgd kunnen worden. We moeten een einde maken aan de straffeloosheid waarop onlinehaatpredikers en extremisten teren om andersdenkenden met geweld de mond te proberen snoeren. En extremisten van allerlei pluimage, links, rechts of islamistisch, vuren die lone wolves aan met hate speech. Vanachter hun klavier sturen ze hen af op de mensen, zeker niet alleen politici, wier mening ze niet delen.” Einde citaat.
Op Vlaams niveau laten Benjamin Dalle (CD&V) en Bart Somers (Open Vld) zich evenmin onbetuigd. Als de leiding van de N-VA zich ooit zal afvragen waarom de partij stemmen verliest, dan moet ze maar eens kijken naar de strapatsen van genoemde ministers in de Vlaamse regering. Het poco-verhaal van Dalle en Somers wordt niet bepaald op gejuich onthaald bij de rechtse N-VA-kiezers.
Rechts heeft noodgedwongen de voorbije jaren zijn heil gezocht in alternatieve nieuwsverspreiding via sociale media. Noodgedwongen, omdat in het weren van rechtse meningen onze ‘gewone’ media heel goed zijn. Maak maar eens de optelsom van een jaartje De Zevende Dag, De Afspraak en Terzake, en stel vast dat de mening van een groot deel van de bevolking, zo’n 25 procent, nauwelijks aan bod komt.
Maar aan het succes van rechts via de onlinekanalen dreigt nu een einde te komen. Ik citeer opnieuw Van Quickenborne: “De Europese Commissie werkt aan een digitale dienstenwet. Die moet onze grondrechten beter beschermen en meer verantwoordingsplicht opleggen aan onlineplatformen.” Vrij vertaald: binnenkort wordt het mogelijk dat een Van Quickenborne, Somers of Dalle aan Europa en zo aan Twitter, Google of Youtube zouden kunnen vragen om Tom Van Grieken of Theo Francken te bannen van de sociale media. Een drogreden is snel gevonden.
Het blijft een feit dat de verzuchtingen van het rechterdeel van de bevolking niet door de media worden gehoord. Dat is zo in de Verenigde Staten, het is niet beter in België. Wie niet gehoord wordt, geraakt gefrustreerd. En frustratie leidt tot domme acties en overbodig geweld.
