In 1935 komt koningin Astrid op amper 29-jarige leeftijd om het leven door een stuurfout van Leopold bij een auto-ongeval in het Zwitserse Küssnacht am Rigi. Wat is de reactie van prins Boudewijn? Veel hagiografische auteurs beweren dat hij goed beseft wat er gebeurt. Auteur en voormalig journalist Christian Laporte schrijft bijvoorbeeld dat “Boudewijn heel goed begrepen had dat hij zijn moeder nooit meer zou weerzien”.
De werkelijkheid is iets genuanceerder. Boudewijn was op dat ogenblik immers nog geen vijf jaar oud. Het slechte nieuws werd hem zeker verteld door Marie-Louise ‘Mimine’ gravin du Roy de Blicquy. Mimine werd in 1928 al eredame van Astrid. “De koning (Leopold) was niet in staat om het nieuws zelf te vertellen”, schrijft auteur José-Alain Fralon.
Boudewijn en zijn oudere zus Joséphine-Charlotte waren toen aan het spelen in het park van het kasteel van Stuyvenberg. Prins Albert was op dat ogenblik nauwelijks een jaar oud. Hij heeft geen enkele directe herinnering aan zijn moeder. De gravin roept beide kinderen bij zich en vertelt ze voorzichtig dat ze slecht nieuws heeft. Ze kan haar eigen emoties nauwelijks de baas.
Belangrijke rol
Marie-Louise du Roy de Blicquy zal een belangrijke rol blijven spelen in het gezin van Leopold. Marie-Louise werd geboren op 21 november 1900 als Maria Luise von Fürstenberg. Daarmee is ze ongeveer even oud als Leopold. Ze is getrouwd met Jean du Roy de Blicquy. In 1924 wordt Simone geboren. In 1925 volgt Marie en in 1928 volgt Eric. Echtgenoot Jean sterft al in 1952. Hij is amper 55.
In de adellijke familie du Roy is vooral luitenant-generaal baron Albert Aquila Alexis Maria du Roy de Blicquy (12 juni 1869 – 9 september 1940) gekend. Hij werd geboren in het adellijke huis du Roy, uit de Franse aristocratie. Hij is de zoon van Fernand du Roy de Blicquy (1836-1913) en Leontine d’Hanins de Moerkerke (1843-1918). Hij trouwde met ‘vicomtesse’ de Beughem.
Carrièreplanning
Albert maakte carrière aan het Belgische hof en was tussen 1898 en 1900 adjudant van Filips, de graaf van Vlaanderen. Later werd hij chef van de militaire huishouding van de koning. Als ordonnans van koning Albert was hij altijd in de buurt van de koning. Als Albert van zijn paard valt in het Ter Kamerenbos, is zijn voornaamgenoot bij hem.
De familie du Roy du Blicquy speelde ook een grote rol in het leven van ingenieur en industrieel Edouard Empain (1852-1929). Het was door haar toedoen dat Empain ging studeren en een opmerkelijke carrière uitbouwde. En familielid Patricia du Roy de Blicquy uit Brussel wordt ook wel “de skiënde markiezin” genoemd omdat ze de beste Belgische skiester aller tijden is.
In 2021 kwam de zeer discrete adelijke familie even in het nieuws. Op een bus of tram van De Lijn werd immers een boekje gevonden. Op de kaft staat een moeilijk leesbare naam die naar de adel leidt: Françoise du Roy de Blicquy, een telg van die familie. Markies Olivier de Tragzegnies hierover: “Ze is geboren in 1898 in Brussel en een 30-tal jaar geleden overleden.” In 1933 trouwde ze met de Russische Michael Tolstoj. Het huwelijk hield niet lang stand, Françoise keerde terug naar het ouderlijke huis. Ze zou volgens de VRT kinderloos gebleven zijn.
Weduwnaar
Terug naar weduwnaar Leopold in de jaren dertig. Volgens diverse Franstalige bronnen doet Mimine meer dan de kinderen troosten en opvangen, ze vangt ook de triestige koning op. Ze doet dat volgens sommigen zo goed dat ze zwanger wordt van een meisje dat op 14 september 1937 geboren wordt. Haar naam is Béatrice-Astrid. In de dubbele naam zit een duidelijke verwijzing naar Astrid. Een verklaring is dat de verering van Mimine voor Astrid erg groot is.
Een andere speculatieve en niet bewezen verklaring is dat de naam indirect naar de biologische vader van het meisje verwijst: Leopold. En dan is er nog het grote leeftijdsverschil tussen Béatrice-Astrid en haar zussen en broers. Er zit bijna tien jaar tussen Béatrice-Astrid en Eric. Vandaag leeft de vrouw onder de naam Béatrice de Lalaing in het Brusselse. In 1961 huwde ze met Ferry de Lalaing. Later werd de scheiding uitgesproken.
Van de “Heilige Geest”, zonder tricolore coitus ?
De Coburgs waren er niet vies van. Enkel de triestige Boudewijn was een uitzondering. Onze Fluppe is blijkbaar ook een uitzondering.