Het blijft tot op vandaag een merkwaardige gebeurtenis, het late huwelijksfeest voor prins Alexander en Léa Wolman. Op vrijdag 4 september 1998 gaat dit ‘feest door in een van de weinige feodale kastelen (13de eeuw) die België nog rijk is.
Het Waals-Brabantse Corroy-le-Château, een deelgemeente van Gembloers, zowat 5 km richting Charleroi, valt die eer te beurt. Het kasteel van Corroy van de markies de Trazegnies werd destijds gebouwd om Waals-Brabant te verdedigen, dat toen geen natuurlijke grenzen had. “Waarom prins Alexander hier in mijn kasteel zijn huwelijksfeest komt houden, houdt verband met het feit dat mijn vriendschap met de prins al van zeer lang dateert”, verklaart de markies dan in de media.
Trouwen in Wallonië
Prins Alexander, de halfbroer van Albert II, was overigens al in 1991 in het geheim getrouwd met Wolman, die twee kinderen heeft uit een vorig huwelijk. Hij hield dat huwelijk geheim omdat de prins bang was voor het oordeel van ‘maman’. Dat de prins in Wallonië trouwt, is uiteraard geen toeval. Alexander, oudste zoon van Leopold III en Lilian Baels, heeft vooral in zijn studententijd, maar ook later zijn afkeer voor het Vlaamse volk en vooral het Nederlands nooit onder stoelen of banken gestoken.
Gastheer die dag is in elk geval de dan 55-jarige ‘ongetrouwde’ markies Olivier de Trazegnies. De officiële voornaam van de markies is overigens Olivier-Othon. In het immens grote kasteel leeft hij dan samen met zijn bejaarde moeder Marie-Claire Nothomb (1917-2009). De oudste zoon van Jean de Trazegnies werd in 1943 geboren.
De Trazegnies, met een tak de Trazegnies d’Ittre, is de naam van een van de oudste Zuid-Nederlands adellijke, later: markgrafelijke geslachten dat opklimt tot de feodale tijd. Ook de geschiedenis van het kasteel is interessant. In 1803 trouwde markies Gillion de Trazegnies d’Ittre (1772-1847) met Amélie gravin van Nassau-Corroy (1784-1832), erfdochter van het kasteel van Corroy-le-Château en laatste telg van de tak Nassau-Corroy. Sinds 1809 is het kasteel in de familie de Trazegnies gebleven.
Na discussies rond de erfenis van het echtpaar De Trazegnies-Nothomb werd het kasteel wel te koop geplaatst, teneinde de onverdeeldheid te beëindigen. De Belgische kunstenaar Wim Delvoye kocht het, maar uiteindelijk werd door terugkoop de bewoner, markies Olivier de Trazegnies, de enige eigenaar. Hij bleef het kasteel bewonen, dat hij in 2010 overdroeg aan de Koninklijke Vereniging van Historische Woonsteden en Tuinen van België.
Voor wie is het kasteel
Olivier heeft een broer Charles-Antoine of kortweg Charles (°1946) en een zus Pascale (°1948). Drie kinderen is wel niet veel voor de (hoge) adel. Pascale is een kunstenares en Charles schreef in 2016 de roman “Vengeance” (Wraak). Het verhaal? Stel je een prachtig oud kasteel voor in Waals-Brabant, geërfd door een oudste zoon, die het uit voorouderlijke trots wil behouden, en zijn broer en zus, die het willen verkopen om er geld mee te verdienen.
In een genadeloze strijd, waarbij advocaten en notarissen betrokken zijn, zullen ze het tegen elkaar opnemen. Het kasteel werd een tijdje gekocht door een Antwerpse kunstenaar, wereldwijd bekend van een machine die eieren legt, maar hij verkocht het aan de oudste broer. Een verhaal geïnspireerd door echte gebeurtenissen dus. Het toont aan dat ook de hoge adel last heeft van gewone ruzies tussen broers en zus.
Olivier de Trazegnies is op vele punten wel een typische edelman: er is zijn grote en onvoorwaardelijke liefde voor het Belgische vorstenhuis, de conservatieve, unitair-belgicistische houding, het katholiek geloof en de zorg voor de natuur. Enkel de opvoeding van de kinderen in doorgaans grote gezinnen ontbreekt bij de ‘ongetrouwde’ edelman.
Opmerkelijk: België telt vandaag nog slechts zeven markiezen, onder wie dus Olivier de Trazegnies. In de hiërarchie van de Belgische adel bekleden markiezen de derde plaats. De hoogste titel is die van prins, gevolgd door hertog, markies, graaf, burggraaf, baron, ridder, jonkheer.
Wanneer wordt en “jonkheer” een “oudheer” want een “jonkheer” van 75 jaar lijkt toch wel degelijk een anachronisme.
Hadden ze al lang moeten afschaffen want dat is middeleeuws feodaal gedoe dat totaal voorbij gestreefd is de dag van vandaag…Trouwens hoe passen deze “priviligees in het “woke” handboek waar linkse en Groen partijen zo mee oplopen?Maar toch hollen ze deze priviliges als slippendragers achterna …idem wat de clerus betreft!
Er is zelfs ooit een kat geweest die de titel van “markies” mocht dragen, de Gelaarsde Kat was immers de “Markies van Carabas”
De kasteelkopende kunstenaar Wim Delvoye produceerde géén eieren maar stront. Hij was dus perfect op zijn plaats in dat gezelschap.
Koning, keizer, admiraal, Popla kennen ze allemaal.