Het is 28 december 1944. In het federaal parlement wordt een besluit afgekondigd die alle werknemers in de privésector sociale zekerheid biedt. Deze besluitwet brengt de bestaande wetgeving rond pensioenen, kinderbijslag en jaarlijkse vakantie samen. Daarnaast werden de werkloosheidsuitkering en ziekte-en invaliditeitsverzekering verplicht gesteld.
Geen advertenties meer?
Ingelogde abonnees steunen niet alleen een van de enige kritische en onafhankelijke media, maar zien ook geen vervelende advertenties. Abonneer je snel en eenvoudig en krijg meteen toegang tot vele duizenden exclusieve artikelen!
Maak hieronder je keuze voor het gewenste abonnement:
Liever ook op papier? Bekijk alle abonnementen!
Het doorlopend abonnement wordt automatisch verlengd voor steeds één maand.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een online abonnement van 3 maanden via een eenmalige betaling.
Liever ook op papier? Bekijk al onze abonnementen!
Steun het vrije woord met een eenmalige betaling en je zit een jaar goed.
Log hieronder in om dit bericht volledig te lezen. Ben je al ingelogd, kijk dan op je account of je nog een actief abonnement hebt.
Tijdens de laatste fase van de oorlog was België net bevrijd van de Duitse bezetting. Het land stond voor de uitdaging om zijn economie en samenleving te heropbouwen. Dit besluit voorzag in de oprichting van een gecentraliseerd systeem van sociale zekerheid en kan gezien worden als de oprichting van de moderne welvaartsstaat. Het besluit werd opgesteld door Achille Van Acker, van de socialistische partij, en ondertekend door prins Karel, die op dat moment regent was.
Niet iedereen was voorstander
Het akkoord was een vorm van solidariteit tussen de verschillende sociale klassen en was bedoeld om sociale vrede te bevorderen in de naoorlogse heropbouwperiode. In de decennia daarna werd de sociale zekerheid verder uitgebreid, met onder andere de oprichting van de Rijksdienst voor Sociale Zekerheid (RSZ) in 1945, en de integratie van zelfstandigen en andere groepen in het systeem.
Toch was niet iedereen opgezet met de invoering van de sociale zekerheid. Onder andere de Société Générale, de steenkoolsector, was gekant tegen een systeem dat niet alleen de loonkosten opdrijft maar ook aan hun controle ontsnapt vanwege het publieke karakter.
Meer dag op dag
