Herinnert u zich de groene Duitse minister voor economie, Robert Habeck, nog? Tijdens de vorige links-liberale Ampelcoalitie bezette hij een sleutelpositie in de Duitse regering. Met hem kreeg de ‘Energiewende’ in Duitsland een gezicht.
Onder druk van Die Grünen werd het er bij de Duitsers ingestampt: we sluiten alle kerncentrales en de elektrische mobiliteit is de toekomst van de auto-industrie. Helaas ziet de realiteit er soms heel anders uit dan de wensdromen. Duitsland ontwikkelde zich van een Europese stroomexporteur tot een stroomimporteur.
Het is niet het enige slechte nieuws, want recent werd bekend dat de overkoepelende lobbyist voor elektrische mobiliteit (BEM of Bundesverband eMobilität) het faillissement heeft aangevraagd. Vervelend voor een vereniging die lobbyt voor een sector die werd aangekondigd als ‘de sleutelbranche voor een mobiliteitsomslag’. De overkoepelende organisatie werd in 2009 opgericht en vertegenwoordigt naar eigen zeggen meer dan 450 bedrijven met een gecumuleerde omzet van meer dan 100 miljard euro.
Elektrische auto’s niet geliefd bij Duitse particulieren
De overkoepelende organisatie BEM stelde recent nog dat ze ongeveer 1 miljoen werknemers tewerk stelt, van autoproducenten zoals Mitsubishi en Kia, tot stedelijke diensten, IT-firma’s en consultancybedrijven. Bedrijven inzake oplaadinfrastructuur zijn sterk vertegenwoordigd. Merkwaardig (of juist niet?): ook een ‘parlementaire adviesraad’ (bestaande uit politici Die Grünen en de CDU) maakte deel uit van het bestuur van deze overkoepelende organisatie.
Reeds een jaar geleden gaf de oprichter en voorzitter van BEM, Kurt Sigl, toe dat er conflicten waren en dat men kon spreken over een interne machtsstrijd. Het faillissement van BEM zet de schijnwerpers op de structurele problemen van de elektromobiliteit in Duitsland. Want in april 2025, bijvoorbeeld, werden weliswaar 45.500 nieuwe batterijwagens in Duitsland ingeschreven, een stijging van 54 procent tegenover april vorig jaar. Maar het is evengoed een feit dat het bijna uitsluitend gaat om bedrijfswagens.
Particulieren lusten geen pap van elektrische wagens. Te duur, klinkt het. Niet alleen bij de aanschaf, maar ook de elektriciteit zelf is te duur. Batterijproblemen zijn een andere hindernis. Nadat de Duitse ‘Umweltbonus’ voor elektrische wagens werd geschrapt, viel ook de koopimpuls bij veel Duitsers weg. Bedrijven in de e-mobiliteit in Duitsland hopen dat de nieuwe coalitie de sector nieuwe impulsen zal geven.
Hetzelfde verhaal met gewassenbeschermingsmiddelen.
Men heeft nog altijd geen serieus alternatief voor het onkruidverdelgingsmiddel glysofaat. De EU heeft uit miserie dit middel voor de boeren met 10 jaar moeten verlengen: geen enkele groene jongen kwam opdagen om de boeren te helpen de duizenden hectaren met de hand te komen wieden.