Vorige week woensdag, 12 april, overleed Willy De Waele, oud-burgemeester van Lennik maar vooral bekend als voorvechter van de Vlaamse zaak.
“Ik blijf me afvragen hoe het mogelijk is dat de Vlamingen, die de meerderheid in dit land vormen, en die het bovendien financieel-economisch recht houden, zo onderdanig de francofone en Waalse eisen blijven inwilligen. Het lijkt vanwege de Vlaamse partijen op een masochistische zelfkwelling, tot de eigen ondergang toe.”
Zo begon de toespraak van Willy als gastspreker op de IJzerwake in 2012. Dat was kenmerkend voor hem: hij had lak aan de anti-Vlaamse banbliksems van zijn eigen partij. Want Willy bleef een overtuigd liberaal en lid van VLD, ook al kon hij zich ergeren aan de standpunten van de blauwe partijleiding in Brussel. Die verhouding met de VLD-top zorgde er wel voor dat hij naast een parlementair zitje greep. Bij zijn politiek afscheid in 2017 zei hij hierover: “Ik heb nationaal nooit de kans gekregen in de politiek. Eén keer werd me gevraagd om een lijst te duwen. Ik heb dat formeel geweigerd omdat ik vond dat ik niet op een lijst kon staan van een partij die Vlaanderen niet hoog in het vaandel draagt”. Een overstap richting N-VA was niet aan de orde, ook al was dat misschien ideologisch logischer geweest.
Splitsing B.H.V.
Willy De Waele werd actief in de Lennikse gemeenteraad in 1970. Pas 24 jaar later geraakt hij in het schepencollege, in een coalitie met de Volksunie. Hij wordt schepen van Financiën om in 2001 burgemeester te worden. In die functie bleef hij tot 2011. Hij zetelde ook enkele jaren in de provincieraad.
Maar Willy De Waele werd ook buiten de dorpsgrenzen een bekende Vlaming. Hij nam het voortouw, samen met collega-burgemeesters Luc Deconinck en Michel Dooms, in het dossier rond de splitsing van het kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde. Het feit dat bij de federale verkiezingen van 2003 aan het licht kwam dat de stemmen uit het buitenland werden toegevoegd aan het kieskanton van Lennik, en dus zo het aantal Franstalige stemmen deden aangroeien, deed hem steigeren. Als rechtstreeks gevolg startte de Lennikse burgemeester een overleg met enkele collega-burgemeesters van diverse politieke kleur, en de ‘Conferentie van burgemeesters’ en ‘Staten-Generaal’ in Halle-Vilvoorde was een feit. Willy liet zich daarbij opmerken door zijn strijdlust en zijn dossierkennis.
Vlaamse onafhankelijkheid
In 2008 haalde hij nogmaals het nieuws toen hij als burgemeester in 2008 alle nationale vlaggen door Vlaamseleeuwenvlaggen in zijn gemeente liet vervangen. Zijn motivatie: het federale België is ten dode is opgeschreven. Het leverde De Waele zelfs doodsbedreigingen en scherpe kritiek van de liberale partijtop op.
Na zijn afscheid in 2011 als burgemeester – hij bleef nog wel gemeenteraadslid – engageerde hij zich in de Vlaamse Volksbeweging als politiek secretaris. In 2015 werd hij voorzitter van het O.V.V., het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen. In beide organisaties liet hij zich opmerken door zijn ongebreidelde werklust en zijn kennis van zaken. Hij was een echte dossiervreter. Je moest sterk in je schoenen staan om met Willy in discussie te gaan…
Op donderdag 20 april werd in intieme kring afscheid genomen door de familie. Vaarwel Willy, en tot in een Vrij Vlaanderen.
“Tot in een vrij Vlaanderen”…zal dan dat wel zonder de NVA zijn, gezien het parcours van deze partij de afgelopen 19j op Vlaams niveau en al zeker na 4j federaal niveau.
Met wie ga je het dan wel realiseren?Worden jullie dat verwijten naar NVA dan nooit moe ? Blijkbaar hebben jullie er plezier in, om jullie eigen ruiten in te gooien.