Wat kan België leren van Zwitserland?

Sander Loones en Theo Francken (beiden N-VA).

Uncategorized

Wat kan België leren van Zwitserland?

Anton Schelfaut

N-VA-Kamerleden Theo Francken en Sander Loones verbleven dinsdag en woensdag – op eigen kosten en initiatief – in Zwitserland in het kader van een tweedaagse studiereis. Hun conclusie? “Zwitserland bewijst dat het Belgische model vandaag faalt.”

Zwitserland is net als België een federale staat. Het bestaat uit 26 kantons die over een verregaande autonomie beschikken. De grondwet is gestoeld op drie basisprincipes: federalisme, directe democratie en neutraliteit. De officiële leiding van het land is in handen van een president, maar die wordt elk jaar vervangen.

Decentralisatie

Het belangrijkste verschil tussen beide landen is volgens N-VA-Kamerleden Theo Francken en Sander Loones dat het bestuurskundige zwaartepunt in Zwitserland bij de regio’s en de gemeenten ligt, terwijl België veel centralistischer wordt bestuurd.

Het Zwitserse voorbeeld toont voor Francken aan dat decentralisatie wérkt. Hij is van mening dat de federale overheid zich enkel nog moet bezighouden met defensie, diplomatie, georganiseerde misdaad en representatie. “Federalisme kán werken, maar dan moet er nog veel meer autonomie worden gegeven aan de deelstaten”, aldus Francken.

Schuldenrem

In tegenstelling tot België hanteert Zwitserland een schuldenrem, waardoor de Zwitserse begroting op een traject richting een evenwicht zit. Dat basisprincipe houdt in dat overheden gedurende een beleidsperiode van vijf jaar nooit méér geld kunnen uitgeven dan ze ontvangen. Als ze dat wel willen doen, moeten ze de belastingen verhogen, maar daar stemmen de Zwitsers vaak tegen.

In Zwitserland wordt de kwaliteit van de overheid vijf keer hoger ingeschat dan in België. De belastingdruk op Zwitsers die werken bedraagt ongeveer 22 procent. In België ligt die dubbel zo hoog (meer dan 50 procent). Ook de overheidsuitgaven liggen in Zwitserland (32 procent) bijna de helft lager dan in België (56 procent). “Zwitserland bewijst dat het Belgische model vandaag faalt”, oordeelt Loones.

Francken treedt hem daarin bij. “Zoals het Belgische federalisme vandaag ineen zit, kan het gewoon niet werken”, besluit hij. “In Zwitserland zet het systeem de kantons aan om verantwoordelijkheid te nemen, belastingen lager te houden en competitief te zijn. Waarom kan dat bij ons niet? Doorgedreven concurrentie kan Vlaanderen, Wallonië én Brussel stimuleren.”

PAL Nieuwsbrief

schrijf je gratis in

Blijf op de hoogte met onze dagelijkse nieuwsbrief




Anton heeft een passie voor politiek, media en technologie. Hij volgt de binnen- en buitenlandse politieke actualiteit op de voet.

7 gedachten over “Wat kan België leren van Zwitserland?”

  1. “Het Belgisch model faalt” + “Zoals het Belgische federalisme vandaag ineen zit, kan het gewoon niet werken”, besluiten Theo Francken en Sander Loones (N-VA) na onderzoek in Zwitserland (sic). Noot: De samenstelling van de Zwitserse regering is niet gebaseerd op een regeerakkoord van partijen die een meerderheid vormen in het parlement maar op consensus tussen de vier grootste partijen (sic), die in de praktijk samen overigens wel een meerderheid vormen. Jawel, de vier grootste partijen. Probleem: Theo Francken sluit sowieso het VB uit omdat beide partijen in dezelfde electorale vijver vissen. Ander breekpunt voor N-VA (BDW) de referenda !
    Luidens het Zwitsers model bestaat de mogelijkheid om vier maal per jaar een referendum te houden. Ook over asielkwesies. Een referendum kan worden gehouden over parlementaire besluiten of over een burgerinitiatief. Conclusie: het Zwitsers democratisch model is niet compatibel met het DNA van N-VA, OVLD, MR, PS, Vooruit etc… Gedenk het Vlaams spreekwoord: Als de vos (N-VA) de passie preekt, boer (kiezer) pas op je kippen.

  2. In de praktijk klopt het adagium “lokale democratie” zelden. In Vlaanderen kan het college van Burgemeester en schepenen verkeesregels vastleggen zonder goedkeuring van de gemeenteraad. Gemeenteraad negeren en referendum taboe. Geen inspraak van de raadsleden noch de burger. Gebrek aan transparant beleid. Dat is geen democratie maar pure dictatuur.

Plaats een reactie

Delen