Het is 7 december 1941. De Tweede Wereldoorlog is al even bezig, de Verenigde Staten steunden de geallieerde landen met militair materieel, maar hielden zich afzijdig van het oorlogsgeweld. Toch bleven de spanningen oplopen tussen de VS en de asmogendheden: Duitsland, Italië en Japan. Die laatste wou zijn macht in de grote oceaan uitbreiden, maar wist dat dat niet mogelijk zou zijn zonder de VS de oorlog te verklaren.
Op de vroege ochtend van 7 december lanceerde Japan een verrassingsaanval met meer dan 350 vliegtuigen, waaronder bommenwerpers, torpedovliegtuigen en jagers. De aanval kwam in twee golven en duurde minder dan twee uur, maar de schade was enorm. Acht slagschepen werden beschadigd of vernietigd. Daarnaast gingen bijna 200 vliegtuigen verloren, en kwamen meer dan 2.400 Amerikanen om het leven, met nog eens honderden gewonden. De aanval was bedoeld om de Amerikaanse slagkracht te verlammen, maar het effect was tegenovergesteld. Op 8 december verklaarden de Verenigde Staten de oorlog aan Japan, en kort daarna volgden Duitsland en Italië met oorlogsverklaringen aan de VS.
Hoewel de aanval zware schade toebracht aan de Amerikaanse vloot, miste Japan enkele cruciale doelen. De Amerikaanse vliegdekschepen waren toevallig niet in de haven tijdens de aanval en bleven ongedeerd. Ook brandstofopslagen en reparatiefaciliteiten bleven grotendeels intact, waardoor de Amerikaanse marine zich relatief snel kon herstellen. In plaats van verlamd te raken, zette de aanval de immense Amerikaanse industriële en militaire machine in beweging. Binnen enkele maanden schakelden Amerikaanse fabrieken over op volledige oorlogsproductie. De VS mobiliseerde miljoenen soldaten en bouwde een marinevloot en luchtmacht die uiteindelijk de Japanners overklasten.
Meer ‘dag op dag’
